Running Gear en nog meer impro

Gisterenavond grabbelde ik nog eens ferm in m'n spaarvarken en reed ik naar de Intersport in Mariakerke. Een tijdje geleden had ik deze op m'n wishlist gezet en bij de Intersport hebben ze die dingen, jazeker datte!
De Under Armour® lijn krijgt overal goeie reviews dus kocht ik me dit materiaal:


+ een legging die je ook op die site kan vinden + een paar handschoenen van Asics tegen de koude handen bij 't lopen. Jaha, voor 125€ ben ik nu voorzien om in Siberische omstandigheden de Watersportbaan en omstreken te trotseren.

Toen er daarnet op 't werk iemand aan me vroeg "Christophe, heb jij papieren zakdoekjes?" antwoordde ik "nee", mij realiserend dat dit helemaal fout was doordat ik nog met de lessen impro van gisterenavond in m'n hoofd zat. 't Probleem bij die impro-toestanden is dat je ze op den duur in 't dagelijks leven ook begint toe te passen. Methodes zoals "aanvaarden" en "geen vragen stellen" zijn me daarbij niet langer vreemd. Mits de nodige oefening ga ik ze steeds beter beheersen.
Ik corrigeerde m'n antwoord en reikte een blad papier aan waarbij ik zei "Je allergie voor papieren zakdoekjes zal overgaan als je gebruik maakt van dit papieren bladdoek, nieuw op de markt, maar ik heb het hier toevallig liggen voor jou."
Het was weer vreet plezant gisteren. Na de les vertoefde ik nog enkele uurtjes in de Bal Infernal, gevolgd door een kort bezoekje aan 't Krochtje waar m'n vader toevallig neergestreken was.
Om mijn lichaam van alle "café" te zuiveren en om deze namiddag een beetje geconcentreerd te kunnen zijn op 't werk ging ik deze middag een kilometertje zwemmen in 't Strop. Amai, dat deed deugd. De sportieve mij komt weer stilaan in me op. Gedaan met de winterslaap (heeft ongeveer een maand geduurd).

Bezigheden, al dan niet in mindere mate

Woensdagavond, 21u, een house-warming party bij een collega in hartje Gent. Om zeker te zijn dat ik de dag erop geen koppijn zou hebben dronk ik daar 1,5 fles water (=3 liter!).
Toen ik daarna samen met C. halthield aan pitakot Isparta (rechttegenover de Vooruit), stootten we plots op Freek en Peter, 2 kerels die ik kende door enkele bizarre gesprekken mee te voeren in Le Bal Infernal. Ze waren "op zijn halloweens" gekostumeerd en deze keer konden ze ons overhalen om toch eens naar hun programma "Het experimenteel half uurtje" op Urgent te luisteren. Zaterdag deed ik dat dan ook en ik kan u bevestigen dat het sterk aan te raden plezante onnozelheid betreft, jazeker. Bij deze wat positieve reclame.
Other news: binnenkort hier terug meer gezever over persoonlijke sportactiviteiten daar het me zeker helpt gemotiveerd te blijven. Doelen stellen is hierbij van essentieel belang. Ik twijfel nog, maar misschien moet ik me gewoon inschrijven voor de 10 km Gaston Roelants op 23/12. Wie weet....

Terug comedy

't Is alweer enkele weken gestart dat seizoen daar bij de Lunatics en gisteren ben ik dan uiteindelijk voor de eerste keer dit seizoen in Le Bal Infernal geraakt voor een avondje comedy. Den bal heeft nu trouwens ook een website, doch dit geheel terzijde.
En ja, het was weer heel erg leuk. En inderdaad Peter was weer MC. En het klopt dat de Lunatics weer een prachtshow te voorschijn toverden. En ja, ik ga proberen elke week te gaan. En wat nog meer is, "de Troepen" zijn een schitterend Brussels viertal dat goed aan het lachen kan brengen. Hun show was hilarisch. Trouwens twee YouTubekes van hen gevonden:




O, en heb ik al gezegd dat ik al enkele weken cursus improvisatie volg? Later meer daarover.

Op zijn Hollands

Dat een comedy night met Henk Rijckaert als Master of Ceremony (MC) niet mis kan gaan had ik van te voren al kunnen raden. Dat was dan ook precies de reden waarom donderdagavond in Le Bal Infernal zo prachtig ingeleid werd. Henk warmde op door enkele nieuwe dingen i.v.m. met de recente opknapwerken in z'n nieuwe huis op het publiek los te laten.

Als eerste stand-up comedian kregen we de fantasierijke denkwereld van Michael Van Damme over ons heen.





Tweede performer werd de Nederlander Henry Van Loon die een schitterend droge prestatie bracht. Kort samengevat: hij bracht humor van de bovenste plank, gaf geen krimp en de zaal ging plat.









Voorlaatste Nederlander was Emilio Guzman die ook een prachtprestatie plaatste. Emilio is eveneens de jongere broer van de veel bekendere Javier Guzman maar brengt een totaal verschillende vorm van humor. Verder lijkt het me toch niet echt plezant om telkens gezien te worden als "de broer van", maar soit, hij was goed en dat is wat telt.




Laatste fenomeen van de avond was Daniël Arends. Na een paar minuten optreden weet je gewoon dat we hier nog van gaan horen in de toekomst. Stand-up is hem echt op het lijf geschreven, hij heeft er de kop voor. Hij bracht constant goed materiaal en ging geen enkel moment vervelen. Doe zo verder, Daniël!

Morgen Dutch Comedy

Zopas zat ik op YouTube nog te kijken naar één van de comedy-grootmeesters, Alex Agnew.


Dat deed me dan weer denken aan morgen want morgenavond is het in Le Bal Infernal "Dutch Comedy Night" met Henk Rijckaert als MC.
Het begint om 20:30u stipt en met een beetje geluk geraak je nog aan een kaartje via het e-mailadres op de flyer bovenaan dit artikeltje.

Een voorsmaakje van wat we morgen mogen verwachten:


Ik kijk er alvast enorm naar uit.

Laatste Lunatics

Over dinsdag wou ik toch nog even een kleine samenvatting kwijt. 't Was namelijk de laatste keer dit seizoen dat de Lunatics optraden in Le Bal Infernal.
Doordat ze Wouter Deprez hadden kunnen strikken om na hun optreden een tryout van nieuw materiaal te komen doen, was de keet reeds sinds 20u bomvol en hing er, toen ik samen met Doremie arriveerde rond 20u30 een briefje in de trant van "'t is hier vol" maar dan anders geformuleerd.
We besloten dan maar naar de Trollekelder te gaan om ons te bezatten.
Daar nog leuk gebabbeld met maat C. en even later nog met deze sympathieke mens, rechts op dat podium vaag in beeld te zien.
Even later ging Doremie naar huis en waagde ik even m'n kans om Le Bal Infernal binnen te geraken, met succes.

Foto: (c) Michel Vuijlsteke

Wouter Deprez was net bezig en ik was aangenaam verrast door de hoge kwaliteit van z'n tryout-materiaal. Meestal is het beter dat je verwachtingen van tryouts niet te hoog zijn maar Wouter Deprez is blijkbaar echt wel in de wieg gelegd om massa's materiaal te schrijven die hij dan op enorm geslepen en welgearticuleerde wijze uitratelt.
Hierdoor moet je vaak wel aandachtig luisteren om "alles" door te hebben. Je kan hiervan houden of niet, da's persoonlijk uiteraard.
Op het einde bracht hij nog een stukje Westvlaams met als kernfactor Dadizele, waar hij zijn jeugd doorbracht. Eén ding is duidelijk: in Kortrijk zal hij nooit populair worden, want "dat zijn allemaal dikkenekken".

Na het fantastische optreden werd Lut van Le Bal Infernal letterlijk in de bloemetjes gezet omdat ze de Lunatics al die jaren de kans gaf om groot te worden in haar café. Ze was aangenaam verrast, en stelde de erkenning van de Lunatics erg op prijs.

Verder nog wat staan babbelen met Lunatics & ex-Lunatics & niet-Lunatics. Tof maar vooral laat waardoor ik wijselijk besloot om de dag erna een voormiddag verlof te nemen.

Stadsloop Gent, uitgaan, een barbecue, slapen

Ok, het was een druk verlengd weekend maar 't was het absoluut waard. Zopas nam een warm bad met 10 druppeltjes Tea Tree zodat mijn lijf wat tot rust kon komen na een enorm lange looptraining van 2 u 8 min 54 sec, 2115 kcal, 35% vetverbranding, max HR 172 bpm, gem HR 162 bpm en dit over een afstand van 21,4 km.
Dit was tevens m'n laatste training alvorens ik over een kleine week aan de 20 km door Brussel deelneem.

Donderdagochtend om 2:00u besloot ik een bord pasta naar binnen te werken om m'n koolhydratengehalte wat op te krikken. Om 3:00u ging ik slapen om dan uiteindelijk tegen 12:00u op te staan, een verfrissende douche te nemen, een isostar energy bar en een banaan te verorberen en me mentaal voor te bereiden op de 10,4 km door Gent.
Rond 13:30u wandelde ik naar het Sint-Pietersplein, stelde vast dat daar enkele collegae van me waren, en stelde me in startpositie. Mensen die vorig jaar reeds hadden deelgenomen en toen een respectabele eindpositie behaalden, kregen op hun borstnummer een groen bolletje, wat hen toeliet om in de eerste linie te gaan staan.
Aangezien dit mijn eerste deelname aan de stadsloop van Gent was, behoorde ik bij de gedupeerden. Nu ja, echt fantastisch was dat systeem toch niet daar ik dat goedmaakte door tijdens de eerste 5 minuten van de wedstrijd constant mensen in te halen. De wedstrijd startte trouwens met 10 minuten vertraging en dit doordat de veiligheid niet onmiddellijk door de politie kon gegarandeerd worden. 't Moet inderdaad enorm moeilijk zijn om zo'n parcours door een stad autoluw te houden. Ik ben al benieuwd hoe ze dat in Brussel gaan regelen.
Na veel gezweet en innerlijk gepieker om het feit dat mijn hartslagwaarden bijna constant de pan uitswingden, was ik blij dat ik rond kilometer 6, toen ik het even wat moeilijker kreeg, een oppeppende supporterskreet in mijn richting hoorde weergalmen. Het was deze man en zijn vrouw. Merci daarvoor, het kwam op de juiste moment.
Uiteindelijk finishte ik, na "het dessert" (=Sint-Kwintensberg), in een aanvaardbare tijd: 50 minuten 37 seconden. Dat maakt me 1008ste in de rangschikking op de, naar het schijnt, meer dan 4000 personen.
Even later, toen ik aan het aanschuiven was voor de gezonde hap kwam Maat S. langs. Zijn trein had vertraging gehad, waardoor hij het einde van de wedstrijd echter op een haar na gemist had. Hij vergezelde me naar huis, ik nam een douche en samen met Doremie gingen we lekkere frietjes eten in De Frietketel en keken we naar een film. "Poolhall junkies" is een film waarvan je echt enorm veel goesting krijgt om te gaan poolen en dat besloot ik dan ook samen met maat S. te doen.

We gingen naar café De Ploeg en na enkele uurtjes poolen (echt verslavend), kwamen we tot de conclusie dat de film onrealistische poolcapaciteiten in je tracht los te weken. Hierop besloten we dan maar naar de Charlatan te gaan om wat te dansen. Toen ze ook daar bijna gingen sluiten, gingen we naar 't Krochtje aan de overkant waar m'n hongergevoel me overhaalde om een spaghetti te bestellen. Man, dat was lekker!
Toen ik na de spaghetti bijna in slaap begon te sukkelen (het was toen al 7:20u vrijdagochtend), ging ik naar huis. De dag erna had mijn lijf wat slaap in te halen en werd ik pas tegen de avond wakker, waarop ik douchte en me vervolgens met Doremie fietsgewijs naar een verjaardagsfeestje van maat J. repte. Daar aangekomen, bleek ik mijn barbecue vergeten, en leende dus de auto van maat J. om die effe te halen. Er was een massa volk en met 3 barbecue's werd het een waar vleesfestijn. Daarna werden enkele kampvuren ontstoken en gingen we zijn hangar binnen waar de perfecte DJ set reeds geïnstalleerd was. Een groot deel van de avond nam ik het deejayen voor mijn rekening omdat er voor de rest moeilijk vrijwilligers te vinden waren. Eens je daar aan de platendraaiers staat, is het nu eenmaal moeilijk om een andere goedgelovigaard te vinden die erin trapt als je vraagt of hij even kan overnemen :)
Het werd een schitterend feestje, waar we alweer afsloten. Tijdens m'n fietstocht naar huis, stopte ik nog even aan 't Geel Kot in de Overpoort om een vettige Bicky Burger naar binnen te werken. Niet dat ik te weinig gegeten had, neenee, ik hoopte daarmee mijn kans op koppijn de dag erna te minimaliseren.
Aan het frietkot hoorde ik onmiddellijk "Ah, Christophe, wat doede gij iere". Het was collega T. die toevallig ook tijdens deze onmenselijk vroege uurtjes (=een uur of 5:00u) rond het frietkot zweefde.
Na de burger fietste ik naar huis en kroop in mijn bedje.

Zaterdag werd ik 3 maal wakker, maar besloot telkens weer in m'n bed te kruipen. Mijn lichaam werd geplaagd door koppijn en aangezien ik overtuigd ben van het feit dat je op zo'n momenten naar je lichaam moet luisteren, was ik geen voorstander om Dafalgan te nemen.
De laatste keer was om 23:30u 's avonds. Ik douchte en repte me naar Le Bal Infernal waar een paar vrienden zich samen met Doremie verzameld hadden. We dronken een pintje, dansten, babbelden. Het was gezellig.
We waren thuis rond een treffelijke 3:15u. Ik had honger en at nog een paar mini-pizzatjes, viel in slaap in de zetel, werd wakker en ging boven slapen.

Vandaag werd ik rond 13:30u wakker, douchte en zorgde dat ik een half uur later paraat stond. Doremies broer, zijn vriendin en de kleine Jago kwamen ons namelijk ophalen om naar Braine-l'Alleud te rijden, net onder Brussel, om een bezoekje te brengen aan Doremies nicht, haar man en hun schatten van kinderen.
Na enkele uurtjes reden we terug naar Gent. Eén ding is duidelijk: kinderen, 't is een constante bezigheid. Eventjes aandacht geven aan kinderen is niet moeilijk maar als je kinderen hebt, is dat geen knop die je zomaar kan afzetten. Het is constant geduld hebben en aandacht geven, zeer zeker ja!

Deze avond deed ik dan waar ik dit berichtje mee begon en het bed in voor alweer een korte nachtrust.

Daar mag men lachen

Dat de Lunatics impro comedy van de bovenste plank brengen, heb ik hier reeds meerdere malen herhaald en dat was dus ook gisterenavond het geval. Omstreeks 20:45u zakte ik samen met Doremie af naar Le Bal Infernal om daar weer smakelijk te genieten van de al dan niet zieke, simplistische ofte nu en dan onnoemelijk intelligente humor van dit bonte gezelschap.
Het was trouwens de eerste keer dat de show werd stilgelegd door iemand die bleef hangen in de slappe lach. Gelukkig begonnen de Lunatics dan wat minder grappig te doen waardoor de show gewoon verder kon gaan.
Tijdens de pauze had ik een gesprekje met i. & H. over hun spartelverse belangrijke stap in het leven om dan weer net op tijd m'n plaats terug te vinden voor deel twee van het lachgebeuren.
Toen bijna iedereen naar huis was, had ik nog wat interessante, grappige, pintelierende gesprekken met deze mens, deze mens, deze mens, deze mens, en o toen deze mens binnenkwam ook nog meer van dat met o.a. deze mens. En o ja, ook nog met enkele enorm interessante mensen waarvan ik niks op het interweb kon terugvinden. Uiteindelijk toch thuisgeraakt omstreeks 2:30u.
Volgende week terug afspraak zo tussen 20:30u en 21:00u in Le Bal Infernal voor de Lunatics en wat tryout van Wouter Deprez.

Waarom...

• ...ik de laatste tijd minder blogde: omdat ik meer tijd stak in dingen waarin ik eindelijk eens wat tijd had moeten steken en dat dan ook deed. Dingen zoals daar zijn: niet bloggen maar rusten, niet achter m'n pc zitten maar gaan lopen, niet in de luie zetel of stoel zitten maar sociaal contact aanzwengelen (krijg je trouwens geen zwengelknie van).
  
• ...ik van plan was om een artikel te schrijven met de titel "in het passeren" maar dat uiteindelijk niet deed: omdat ik uiteindelijk in mijn bedje gekropen ben vooraleer ik aan het artikel kon beginnen en dat al bij al eigenlijk totaal geen goed idee vond daar het gewoon ging over het feit dat ik vrijdag een VB'er tegenkwam die naar een andere VB'er op gigantisch grappige doch janetterig schouderklopjesachtige wijze *wansmaak* riep: "haha, en breng dan maar uw leeuwenvlaggen mee eh"
  
• ...ik de laatste tijd nogal stevig trainde door te lopen, zwemmen en fietsen: awel, omdat het aanstaande donderdag zover is he, de 10 km door Gent.
  
• ...ik vorige week dinsdag stevig gelachen heb: omdat de cocktail van de Lunatics & the Fluffy Suicide Bunnies in Le Bal Infernal gunstig werk verricht op de lachspieren.
  
• ...ik gisteren ging bowlen: omdat ik dringend nog eens moest socializen met een paar Duitse collegae (collegae is trouwens een mooi geleerd woord)
  

En toen stond de tijd stil

De laatste dagen waren, naast het feit dat ik me 's avonds vooral beziggehouden heb met diverse pogingen om Windows Vista op m'n mediacenter-pc te installeren, druk.
Dinsdagmiddag ging ik zwemmen en dinsdagavond was er alweer impro-comedy met de Lunatics in Le Bal Infernal, gevolgd door een klein optredentje van Gili, schitterend maar vooral humoristisch goochelaar en een optredentje van Gunter Lamoot. De rest van die avond werd opgevuld door plezante gesprekjes hier en daar maar verstandig dat ik ben (ahum), besloot ik uiteindelijk toch tijdig naar huis te gaan. Woensdag en donderdag waren enkel standaard werkdagen waar ik niks bijzonder over wens te vertellen en vrijdagmiddag fietste ik naar huis om een rondje rond de Watersportbaan te gaan lopen.

Toen gebeurde het.

Ik sprong ik m'n loopkledij, deed m'n hartslagmeter om en begon te lopen. Het was pokkeheet en ik was al stevig opgewarmd door naar huis te fietsen. Toen ik na een dikke 2 minuten aan de Watersportbaan arriveerde, zag ik m'n hartslagmeter "2 minuten 15 seconden" aangeven. Geïrriteerd door het feit dat het onding nu blijkbaar compleet vasthangt, besloot ik iets te doen waardoor de irritatie zou afnemen: ik liep verder. Verdere gegevens over deze loopoefening zijn dus niet beschikbaar, merde.

Na iets meer dan een half uurtje was ik terug thuis, nam een douche en fietste terug naar het werk waar ik 's avonds kon genieten van de maandelijkse, ja duh..., monthly drink.
Daarna zijn we nog wat gaan terassen in 't centrum en belandden we nog es in Le Bal Infernal waar een feestje aan de gang was.

Morgen komt Gunter

Morgen komt Gunter Lamoot naar Le Bal Infernal en daar ga ik uiteraard naar kijken!
Een voorsmaakje uit Cabaretten van vorige vrijdag in de Capitole.



Hopelijk is hij morgen ook zo in vorm.

Danny Van Britsom

Dinsdag was weer zo'n geestige dag. Na 's middags een kilometertje zwemmen en 's avonds 6 kilometertjes te lopen, besloot ik om naar humorkot (allé, op dinsdag toch) Le Bal Infernal te gaan. M'n neef was er ook maar deze keer ging ik hem zeker niet het podium op krijgen :)
Op het programma stond naar goede gewoonte improvisatie comedy met The Lunatics gevolgd door stand-up comedy met Danny Van Britsom.

(Foto Tom Tollenaere (c) Wittenond.be)

Op Wikipedia vind je een korte samenvatting i.v.m. deze man.
Na 2006 goed gevuld te hebben met zijn programma "Pijnstiller" breekt voor hem een periode aan waarin hij nieuw materiaal moet verzinnen, aanpassen en herzien. Kortom: hij staat voor de moeilijke opdracht om zichzelf opnieuw uit te vinden. Het werd dan ook een tryout van nieuw materiaal. Vooral het begin was veelbelovend. Na een wat droge uiteenzetting van wat zijn relatie t.o.v. Le Bal Infernal eigenlijk was, kwam de eerste geslepen joke en had hij de zaal onmiddellijk mee. Dit werd echter teniet gedaan door een iets te lang aanslepende joke i.v.m. televisie.
Om een lang verhaal kort te maken: de man is zeker geen onbekende in het comedy wereldje en hij verdient het zeker en vast om ook eens gehyped te worden, net zoals dat gebeurde bij zijn comedy broeder Wim Helsen. Ik zie dit nog gebeuren als zijn nieuw materiaal wat meer "af" is maar dat zal nog wat tijd vergen.

Daarnaast is het ook nen toffe mens om een pint mee te pakken en dat is precies wat ik samen met maat C. heb gedaan.

Liefhebber-talk:

• duur: 32 min 2 sec
  
• afstand: 6 km
  
• cal: 614 kcal
  
• fat: 25%
  
• max HR: 185 bpm
  
• gem HR: 174 bpm
  

Verjaardagen

Zaterdagnamiddag ging ik met Doremie op bezoek bij m'n nichtje S., hier nog te bezichtigen op de voorlaatste foto in 't midden, om haar 21ste verjaardag te vieren met behulp van een prachtig dessertbuffet.
Na wat gezellige babbeltjes en goed gevulde magen gingen we terug naar huis alwaar ik het nog eens op een loopje rond de Watersportbaan zette.

Voor de liefhebbers:

• duur: 33 min 21 sec
  
• afstand: 6 km (5 km Watersportbaan + van thuis vertrokken & daar ook naar teruggekeerd he)
  
• cal: 628 kcal
  
• vet: 25%
  
• max HR: 185 bpm
  
• gem HR: 173 bpm
  

's Avonds vond dan ter gelegenheid van de verjaardag van maat Paul een drink plaats in Le Bal Infernal, je weet wel dat is dat café waar ik af en toe eens naartoe ga. Paul werd voorzien van een cadeautje dat we met z'n allen gekocht hadden: een prachtige vulpen met zo van dat goud en al + een bijpassende inktpot.
Het werd een ietwat vreemde avond vol emotionele uitspattingen en uitzonderlijke gebeurtenissen. Het ging allemaal een beetje aan me voorbij eigenlijk omdat ik eerder zin had die avond wat passief te zijn en te luisteren naar wat mensen te vertellen hadden. Naast dat passief zijn heb ik ook effe staan dansen achteraan. Er was nl. terzelfdertijd een feestje bezig ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van één of andere kapper. De enige moment waarop ik minder passief naar buiten stormde was toen een beginnende schermutseling aan de gang was tussen maat R. en een voorbijganger die probeerde om maat R.'s portefeuille te pikken. Nu ja, die gast zette het - zonder buit - op een lopen toen hij zag dat we met z'n allen solidairgewijs naar buiten kwamen.
Als afsluiter ben ik met maat S. nog wat blijven plakken om uiteindelijk in de (eerder late) ochtend pas naast Doremie te kruipen.
Al bij al een fijn avondje dus!

Het vergrootglas (deel 1)

Deel 1 van de gemonteerde versie van Henk Rijckaert's optreden in Le Bal Infernal (zie dit artikel) staat nu online:

Coming soon: Henk @ Bal Infernal

Velen onder jullie hadden het al gemerkt dat de filmpjes in dit artikel maar tijdelijk toegankelijk waren. Dit was helemaal ter afwachting van het schitterend gecompileerd filmpje van Henk zelve. Hier alvast een teaser:



Ik ben net als jullie minstens even benieuwd naar het eindresultaat...

Deutsche Gründlichkeit

Aangezien ik dinsdagavond nogal lang blijven plakken was in de Bal Infernal waar ik me samen met m'n neef O. kostelijk geamuseerd had met een optredentje van de "Lunatic Comedy Club", was ik genoodzaakt de dag erna een halve dag verlof te nemen.
Op onderstaande foto zie je m'n neef op 't podium bij de Lunatics nadat ik hem daar met een lepe truc deed terechtkomen:

Let wel: GSM-foto dus slechte kwaliteit.
Later die avond had ik nog interessante gesprekken met o.a. die meneer van het Radiofonisch Instituut.

Vanaf woensdagnamiddag t.e.m. donderdag vergezelde ik m'n Duitse collega's uit Harsum in een meetingroom met panoramisch zicht op Gent voor de jaarlijkse workshop. Interessante dinges, dat wel.
's Avonds werden we dan verrast met een Geocaching spel door het Gentse stadscentrum, kwestie van de group spirit wat aan te wakkeren.
Mijn groepje bestond uit 2 Duitse collega's en mezelf (uiteraard). We vertrokken aan de Vrijdagsmarkt en volgden met een Mio gps in de hand de richting die door Jacob Van Artevelde werd aangewezen.
Vervolgens moesten we getallen noteren die we onderweg aan de hand van tips en waypoints trachtten te vinden. Deze leidden ons op het einde van het spel naar de intersectie van twee straten waar we de cache konden terugvinden. 't Is uiteindelijk allemaal met wat vertraging gelukt en we slaagden erin om die cache te vinden op de intersectie van het "Drongenhof" en "Oudburg".
Vervolgens gingen we met de ganse bende lekker eten in het "Sparerib Caffee" op de Kraanlei, volgens mij de beste ribbekes van Gent omdat er veel meer vlees aan zit dan de alom geprezen "De Gekroonde Hoofden" :)
Na een paar ribbekes en een paar Duvels besloten de meeste collega's terug te keren naar hun hotel en kwam ik met 4 van hen alweer in de Bal Infernal terecht waar een enorm gezellig Jazz-gedoe aan de gang was.
Deze keer arriveerde ik rond middernacht thuis, was ik daar alvast fier op en besloot ik m'n leven te beteren door in de toekomst wat vroeger naar huis te gaan.

Toon Hermans? Nee, Henk Rijckaert

Bij deze heb ik mijn bijdrage geleverd aan het subtiel overbrengen van de licht vergelijkbare trekjes die Henk Rijckaert, stand-up comedian, volgens een goeie vriendin van mij, eigen zijn.
Gisteren ging ik nl. na wat heen en weer gefiets naar 't werk, 1 km zwemmen tijdens de middagpauze, een rondje Coupure, een lekker doucheke en het naar binnen werken van 1 blik ravioli richting Bal Infernal, je weet wel, dat geestig café daar aan de Vrijdagsmarkt.

( Over dat lopen, voor de liefhebbers: duur = 17 min 53 sec; afstand = 3,3 km; cal = 323 kcal; vet = 25%; max HR = 177 bpm; gem HR = 170 bpm )

Daar aangekomen werd ik verwelkomd door een kwibus die me vertelde dat het 800 EUR entrée was. Doordat hij er bleef op aandringen, wees ik naar één der meest dichtbijzijnde mensen en zei "ik kom naar hem kijken!". Achteraf bleek hij ook nog daadwerkelijk 1 van de 3 "Lunatics" te zijn die ik later die avond voorgeschoteld zou krijgen. Na mijn eerlijk antwoord op de vraag "Ben je nog student?" moest ik 797,5 eur minder betalen dan voorzien.

Een tijdje later bestelde ik een pintje, reageerde op de SMS van maat Paul die een tijdje later ook zou komen en enkele maten en maatinnen zou meebrengen. Na het SMS-gedoe passeerde Henk Rijckaert. Ik sprak hem aan, taterde wat over bloggen, begon gevaarlijk filosofisch te doen over nervositeit en kwam tot de conclusie dat ik hem daar hoogstwaarschijnlijk geen plezier mee zou doen aangezien hij na het optreden van de Lunatics voor de laatste keer materiaal uit de oude doos ging brengen.
Na vriendelijk te verklaren dat ik hem daar daadwerkelijk niet mee hielp, trakteerde hij mij op een frisse pint.
De reden voor dat optreden was eigenlijk ontstaan uit dit artikel op zijn blog waar hij opriep om zoveel mogelijk te filmen tijdens zijn optreden.

De kwaliteit doet er niet toe, het gaat vooral over de kwantiteit. Ik wil alles! Nadien wordt alles verzameld, gemonteerd en op You-Tube gesmeten.

Mijn fototoestelleke kan filmpjes van lage kwaliteit maken dus had ik het mee.

Een tijdje later passeerde zijn lief ilse, sprak me aan en verklaarde vol jolijt wat dat vlindertje (of was het een bloemeken?) nu eigenlijk was dat op haar kledij gespeld zat. Vervolgens vertelde ze me "Michel en Sandra zitten daar" en wees naar de andere kant van het café dus besloot ik daar eens goeiedag te zeggen waarvan deze momentopname door Michel. Je ziet me daar linksonder gelijk een echte casanova naast zijn vrouw Sandra zitten.

Even later klom ik over de mensen richting toilet en kwam er Bart tegen van Bokthor waar ik een tijdje geleden naar ging kijken. Op dat moment kreeg ik bericht dat Paul samen met R., K. en S. toegekomen waren.
Na wat getater, klommen we over de mensenmassa tot aan de WC's omdat dit de ideale uitkijkpost leek om de Lunatics live te zien improviseren.



De Lunatics waren niet slecht maar 't kon beter. Ik heb achteraf nog even gebabbeld met 1 van hen en hij was niet echt tevreden over zijn eigen performance omdat hij beter van zichzelf verwachtte daar hij reeds 5 jaar 'in het vak' zit.

Zweetdruppels parelend van m'n gezicht was ik toch blij dat het tijd was voor een frisse pint, tijd om voldoende energie op te bouwen om dat fototoestelleke vast te houden, gericht op Henk.

Uit dat, en enorm veel ander filmmateriaal zullen er achteraf gemonteerde YouTube-filmkes gepuurd worden.
Je zal het meteen merken, die gast is niet alleen een humoristisch talent, hij slaagt er ook meteen in om gans de zaal mee te krijgen.

Na het optreden zijn we nog effekes blijven plakken om vervolgens een lekker vettige pita te halen aan de Ottogracht.
Tenslotte ben ik met K., R. en Paul meegegaan om bij hen thuis nog wat na te pallaveren om dan na een paar uur een wandelingetje richting thuis in te zetten.
Muisstil kroop ik bij teerbeminde in bed en werd enkele uren later met kleine oogskens wakker om de nieuwe werkdag aan te vatten. 't Werd een werkdag vol koffie en cola om overeind te blijven.