The Vaults Of February 2007 (1/2)

Op 9 februari 2007 daalde ik met een collega af in het gebouw waar ik toen werkte. We hadden dit reeds eerder gedaan. Dit was de eerste keer dat we zo diep in de ondergrond afdaalden. Het leven zou nooit meer hetzelfde zijn. Toen gebeurde nl. dit:

Veranderingen en vooruitzichten

Allereerst wou ik even kwijt dat het terugzien van deze clip me toch alweer doet besluiten dat song & clip prachtig zijn:



Ongetwijfeld het mooiste dat ooit uit Kate Bush kwam. Ze heeft nog mooie dingen gemaakt maar dit was het mooiste. Ik heb gelijk, ik weet het.

Sinds vandaag ga ik een periode tegemoet van meer natuurlijk licht en minder artificieel TL-lamp gedoe. Samen met m'n 3 collega's betrok ik deze ochtend nl. een andere bureau. Als ik voor me kijk zie ik de 3 torens van Gent, de St-Pietersabdij, de boekentoren en de Vooruit. Dit alles panoramischgewijs. Prachtig!
En de invloed van onze nieuwe locatie is nu al duidelijk. Veel minder pessimisme, veel meer optimisme. Minder humeurigheid.
Misschien had dat ook deels te maken met het feit dat we met ons viertjes deze middag naar 't citadelpark gingen om 2 flessen champagne te nuttigen onder deze kiosk:



We doen dat nl. 2 maal per jaar, een traditie die we in 2004 opstartten.

Ons nieuw zicht ziet er ongeveer uit als die foto die ik vorig jaar enkele verdiepingen hoger nam:



Accurater fotomateriaal volgt nog.

Woensdagavond ging ik naar de cursus impro comedy, waarbij ik voor 't eerst rekening moest houden met alles wat we in de vorige lessen hadden geleerd. Niet makkelijk, echt. Ik speelde een onderwijzer die de leraarskamer binnenkwam, vroeger nog een mijnwerker was geweest en een gesprek begon met een collega-onderwijzeres die van adel was. Alle aspecten van de opdracht moesten duidelijk en subtiel in de uitvoering verweven zitten. Persoonlijk vond ik het niet slecht voor 'n eerste keer.
Morgenochtend carpool ik mee naar Leuven voor een ganse dag (van 10u tot 20u) workshop impro comedy. Benieuwd wat dat zal geven.

Deutsche Gründlichkeit

Aangezien ik dinsdagavond nogal lang blijven plakken was in de Bal Infernal waar ik me samen met m'n neef O. kostelijk geamuseerd had met een optredentje van de "Lunatic Comedy Club", was ik genoodzaakt de dag erna een halve dag verlof te nemen.
Op onderstaande foto zie je m'n neef op 't podium bij de Lunatics nadat ik hem daar met een lepe truc deed terechtkomen:

Let wel: GSM-foto dus slechte kwaliteit.
Later die avond had ik nog interessante gesprekken met o.a. die meneer van het Radiofonisch Instituut.

Vanaf woensdagnamiddag t.e.m. donderdag vergezelde ik m'n Duitse collega's uit Harsum in een meetingroom met panoramisch zicht op Gent voor de jaarlijkse workshop. Interessante dinges, dat wel.
's Avonds werden we dan verrast met een Geocaching spel door het Gentse stadscentrum, kwestie van de group spirit wat aan te wakkeren.
Mijn groepje bestond uit 2 Duitse collega's en mezelf (uiteraard). We vertrokken aan de Vrijdagsmarkt en volgden met een Mio gps in de hand de richting die door Jacob Van Artevelde werd aangewezen.
Vervolgens moesten we getallen noteren die we onderweg aan de hand van tips en waypoints trachtten te vinden. Deze leidden ons op het einde van het spel naar de intersectie van twee straten waar we de cache konden terugvinden. 't Is uiteindelijk allemaal met wat vertraging gelukt en we slaagden erin om die cache te vinden op de intersectie van het "Drongenhof" en "Oudburg".
Vervolgens gingen we met de ganse bende lekker eten in het "Sparerib Caffee" op de Kraanlei, volgens mij de beste ribbekes van Gent omdat er veel meer vlees aan zit dan de alom geprezen "De Gekroonde Hoofden" :)
Na een paar ribbekes en een paar Duvels besloten de meeste collega's terug te keren naar hun hotel en kwam ik met 4 van hen alweer in de Bal Infernal terecht waar een enorm gezellig Jazz-gedoe aan de gang was.
Deze keer arriveerde ik rond middernacht thuis, was ik daar alvast fier op en besloot ik m'n leven te beteren door in de toekomst wat vroeger naar huis te gaan.