Running Gear en nog meer impro

Gisterenavond grabbelde ik nog eens ferm in m'n spaarvarken en reed ik naar de Intersport in Mariakerke. Een tijdje geleden had ik deze op m'n wishlist gezet en bij de Intersport hebben ze die dingen, jazeker datte!
De Under Armour® lijn krijgt overal goeie reviews dus kocht ik me dit materiaal:


+ een legging die je ook op die site kan vinden + een paar handschoenen van Asics tegen de koude handen bij 't lopen. Jaha, voor 125€ ben ik nu voorzien om in Siberische omstandigheden de Watersportbaan en omstreken te trotseren.

Toen er daarnet op 't werk iemand aan me vroeg "Christophe, heb jij papieren zakdoekjes?" antwoordde ik "nee", mij realiserend dat dit helemaal fout was doordat ik nog met de lessen impro van gisterenavond in m'n hoofd zat. 't Probleem bij die impro-toestanden is dat je ze op den duur in 't dagelijks leven ook begint toe te passen. Methodes zoals "aanvaarden" en "geen vragen stellen" zijn me daarbij niet langer vreemd. Mits de nodige oefening ga ik ze steeds beter beheersen.
Ik corrigeerde m'n antwoord en reikte een blad papier aan waarbij ik zei "Je allergie voor papieren zakdoekjes zal overgaan als je gebruik maakt van dit papieren bladdoek, nieuw op de markt, maar ik heb het hier toevallig liggen voor jou."
Het was weer vreet plezant gisteren. Na de les vertoefde ik nog enkele uurtjes in de Bal Infernal, gevolgd door een kort bezoekje aan 't Krochtje waar m'n vader toevallig neergestreken was.
Om mijn lichaam van alle "café" te zuiveren en om deze namiddag een beetje geconcentreerd te kunnen zijn op 't werk ging ik deze middag een kilometertje zwemmen in 't Strop. Amai, dat deed deugd. De sportieve mij komt weer stilaan in me op. Gedaan met de winterslaap (heeft ongeveer een maand geduurd).

Sabai sabai

Ben ik de enige die dit nummer, naast de hoge verwijfdheidsgraad wel best te pruimen vind? Als het woord "nostalgie" in klank om te zetten is, leunt dit muziekje er voor mij toch heel erg sterk bij aan.



Het nummer bestaat al 20 jaar en zal minstens nog evenlang blijven doorbestaan.
Ahja, en vrijdag ben ik pikant gaan eten bij Le Baan Thai voor de verjaardag van maat E., pikant dat dat was, amai.
Daarna blijven hangen op het feestje van het 9-jarig bestaan van Le Bal Infernal tot in de vroege uurtjes. Zondag ook aldaar geweest voor een workshop impro, neig was dat zeg, gewéldig.

(inspired by Eddy Wally)

Improdag in Leuven

In lang vervlogen tijden kwam ik geregeld in Leuven. De auditiedag en de daarbij horende workshop van de Lunatics vond daar zaterdag plaats dus sleepte ik mezelf die dag op een onmenselijk uur (7:30u en dat voor een zaterdag begot!) onder de douche. Nadat ik een beetje bij m'n positieven was gekomen en m'n tank volgegoten had, gaf ik eens goe gas richting Leuven.
Daar aangekomen, dropte ik m'n wagen in een zone die achteraf gezien blijkbaar een zone met parkeerschijf was. Resultaat: 25 eur boete, grrrrrr. In Leuven is het moeilijk om niks mis te doen en zeker binnen de ring. Blijkbaar is het daar overal van betaalegem om deftig (lees: langer dan 2 uur) te parkeren.
Het performen ging soms goed en soms ging ik redelijk de mist in. Maar goed, ik ben nog maar 'n goeie maand bezig met impro en vroeger heb ik nog nooit iets dergelijks gedaan dus zie ik wel evolutie op korte termijn.
Wat ik vooral onthouden heb van de eindbespreking is dat er artistiek gezien nog redelijk wat werk is. En eraan werken is waar ik me vanaf nu mee ga bezighouden want jawel, impro, het ligt me wel. 't Is leuk en 't begint een alsmaar sterkere passie te worden. Wat meer is, je leert op korte tijd nieuwe mensen kennen en doordat je performt met die mensen zit de sfeer onmiddellijk goed.
Tijdens het afwachten voor de bespreking, waarbij we één voor één bij de grote Lunatics-jury moesten gaan, dronk ik een paar pinten en had ik nog fijne gesprekken met de medespelers. En ja, één ervan was mijnheer Netsensei, toffe kerel.

Veranderingen en vooruitzichten

Allereerst wou ik even kwijt dat het terugzien van deze clip me toch alweer doet besluiten dat song & clip prachtig zijn:



Ongetwijfeld het mooiste dat ooit uit Kate Bush kwam. Ze heeft nog mooie dingen gemaakt maar dit was het mooiste. Ik heb gelijk, ik weet het.

Sinds vandaag ga ik een periode tegemoet van meer natuurlijk licht en minder artificieel TL-lamp gedoe. Samen met m'n 3 collega's betrok ik deze ochtend nl. een andere bureau. Als ik voor me kijk zie ik de 3 torens van Gent, de St-Pietersabdij, de boekentoren en de Vooruit. Dit alles panoramischgewijs. Prachtig!
En de invloed van onze nieuwe locatie is nu al duidelijk. Veel minder pessimisme, veel meer optimisme. Minder humeurigheid.
Misschien had dat ook deels te maken met het feit dat we met ons viertjes deze middag naar 't citadelpark gingen om 2 flessen champagne te nuttigen onder deze kiosk:



We doen dat nl. 2 maal per jaar, een traditie die we in 2004 opstartten.

Ons nieuw zicht ziet er ongeveer uit als die foto die ik vorig jaar enkele verdiepingen hoger nam:



Accurater fotomateriaal volgt nog.

Woensdagavond ging ik naar de cursus impro comedy, waarbij ik voor 't eerst rekening moest houden met alles wat we in de vorige lessen hadden geleerd. Niet makkelijk, echt. Ik speelde een onderwijzer die de leraarskamer binnenkwam, vroeger nog een mijnwerker was geweest en een gesprek begon met een collega-onderwijzeres die van adel was. Alle aspecten van de opdracht moesten duidelijk en subtiel in de uitvoering verweven zitten. Persoonlijk vond ik het niet slecht voor 'n eerste keer.
Morgenochtend carpool ik mee naar Leuven voor een ganse dag (van 10u tot 20u) workshop impro comedy. Benieuwd wat dat zal geven.

Terug comedy

't Is alweer enkele weken gestart dat seizoen daar bij de Lunatics en gisteren ben ik dan uiteindelijk voor de eerste keer dit seizoen in Le Bal Infernal geraakt voor een avondje comedy. Den bal heeft nu trouwens ook een website, doch dit geheel terzijde.
En ja, het was weer heel erg leuk. En inderdaad Peter was weer MC. En het klopt dat de Lunatics weer een prachtshow te voorschijn toverden. En ja, ik ga proberen elke week te gaan. En wat nog meer is, "de Troepen" zijn een schitterend Brussels viertal dat goed aan het lachen kan brengen. Hun show was hilarisch. Trouwens twee YouTubekes van hen gevonden:




O, en heb ik al gezegd dat ik al enkele weken cursus improvisatie volg? Later meer daarover.