Vertrouwen

In het menselijk verkeer kan vertrouwen worden omschreven als de verwachting dat de wederpartij zich houdt aan zijn woord,
gewekte verwachtingen honoreert, oog heeft voor mijn belang en zich niet uitsluitend richt op zijn eigen voordeel.

Zelf heb ik de persoonlijke belangrijkheid van vertrouwen dat ik in mijn direct omgeving stelde steeds zwaar onderschat. Daar ben ik wat meer over gaan nadenken.
Conclusie: Niet meer doen. Het nadenken daarover gaf me een slecht gevoel. Er schieten niet zoveel personen meer over die het vertrouwen waard zijn. En dat is natuurlijk spijtig. Maar dat ligt uitsluitend aan m'n persoonlijk negeren van het feit dat vertrouwen écht belangrijk is.
Wat ik daaraan kan doen? Niet veel, behalve wat meer energie steken in mensen die het vertrouwen waard zijn.
Voila, nu dit effe op m'n blog zwieren en te horen krijgen van mijn moeder dat ik teveel nadenk :-)

___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Brazilië: het traject

Hierboven ziet u een kaartje met daarop het parcours dat we tijdens onze twee weken durende reis naar Brazilië aflegden. Klik erop voor een uitvergrote versie. In totaal hebben we tijdens die twee weken 10 keer op het vliegtuig gezeten wat voor mijn drukgevoelige oren een enorme beproeving was.
Traject:

• 01/04: aankomst in Rio De Janeiro - acclimatisering en wat strandliggen op Copacabana beach (waar ik een zonneslag opliep)
  
• 03/04: rit van +/- 250 km + bootreis naar Ilha Grande - genieten van de schoonheid van de natuur, 2 dagen ziek zijn door m'n zonneslag, een bezoekje aan de lokale dokter, een lange wandeling doorheen een tropische regenbui
  
• 05/04: 's avonds aankomst in Rio De Janeiro - dag erna bezoek Cristo Redentor, bezoek favela Rocinha, tramritje door Santa Theresa (historisch centrum van Rio), bezoek aan de Metropolitan Cathedral in Rio (volgens een ontwerp van Oscar Niemeyer)
  
  
  
• 08/04: vlucht naar Foz Do Iguaçu - bezoek watervallen aan de Braziliaanse zijde
  
• 09/04: rit naar Argentinië - bezoek watervallen aan de Argentijnse zijde
  
• 10/04: vlucht naar Campo Grande, rit naar Bonito met een huurwagen - relaxen in Bonito, restaurantje, zwembadje
  
• 11/04: rit naar Miranda (op niet-geasfalteerde weg, lastig zenne) - daar vermoeid en met slechts 1 platte band na ongeveer 4 uren aangekomen
  
• 12/04: ritje naar de Pantanal - genieten van alle fauna waaronder de capibara; een enorm wijs beest waar sommigen zelfs in zouden willen reïncarneren.
  
• 13/04: rit naar Campo Grande + vlucht naar Rio
  
• 14/04: vlucht naar België
  

De Pantanal was voor mij één van de hoogtepunten. Zoals u hieronder in dit YouTube-filmpje kan zien zijn kaaimannen eigenlijk wel venijnige beesten, vooral als ze door piranha's gelokt worden. Moest je in dat water vallen, dan zou je waarschijnlijk eerst door duizenden piranha's verscheurd worden alvorens zo'n kaaiman zijn tanden in je lijf kan zetten.

Allé Groooooo

Net terug van Drongen, sportcomplex Keiskant, een sportzaal waar het binnenregent. Vroeger ben ik daar al es geweest om te gaan tafeltennissen toen ik destijds jeugdcompetitief was op vlak van pingpong. Deze keer was het met volgende missie: supporteren voor het vrouwenbasketbal, meerbepaald "Allgro Houtem". Deze keer verloren ze echter maar ik ben er van overtuigd dat ze toch wel hun best gedaan hebben. Om de slechte afloop te betreuren nuttigde ik, samen met m'n medesupporters een paar pintjes om op die manier de nederlaag mentaal te overwinnen. Vermoedelijk had het inlevingsvermogen van de coach net niet het tandje kunnen bijsteken dat het team nodig had om het gewenste resultaat neer te poten.
Over tandjes gesproken, m'n wijsheidstand doet ondertussen geen pijn meer. Toch heb ik spijt dat ik deze morgen de confrontatie met de sneeuw niet aandurfde waardoor ik in tegenstelling tot wat ik gisteren zei m'n fiets liet staan en gemakshalve de auto als favoriete voertuig verkoos om mijn verplaatsing naar het werk in te zetten. Foei Christophe! Morgen beter.