Intenser

Je zou het misschien niet zeggen maar ondertussen heb ik antwoorden voor alle levensvragen, behalve één.




Die handschoentjes waren interessant, maar blijkbaar toch net niet dik genoeg. M'n linkerpink doet me daar nog steeds aan herinneren als ie tijdens het typen in slaapmodus gaat.





O ja, één vraag die blijft: wat is dat toch met het concept "Love!" waar velen, zoals ondergetekende, steeds naar op zoek blijven gaan.



Het maakt emoties, geluk, het gevoel dat het leven nu wel is zoals het voor jou hoort te zijn, sterker. Elke medaille heeft echter een keerzijde: het maakt pijn intenser en verlaagt het concentratievermogen.

Je mag er de wereld voor rondfietsen en denken "antwoorden! nu!". Dat je van een kale reis zal terugkeren, lijdt geen twijfel. Le grand mystère de l'universe: les femmes! Ik zeg het u.

Einde

Maandag 07/07 reed ik na 26 km vanuit Dunkerque ons Belgenlandje weer binnen om rechtstreeks een bezoekje te brengen aan m'n grootouders in Koksijde. Het werd een heel erg aangenaam weerzien en op dat moment besefte ik pas dat ik verging van de honger. Na 6 sneetjes brood met charcuterie, 2 kommen soep met ballekens en een heerlijk lange douche ging het al iets beter.
Vervolgens belde ik eens naar m'n ouders die erop stonden om me te komen halen. Hier had ik uiteraard geen bezwaar tegen.

Ik ben 3 dagen onderweg geweest om terug thuis te geraken. Vrijdag kocht ik wat tape en vuilniszakken uit een supermarkt in Santiago. Ik haalde m'n voorwiel eruit en pakte het ganse boeltje in. Dit deed ik ook met Paulas fiets.
Tijdens het gestresseerde alles-op-de-bus-laden ontmoette ik Rudi uit Zwitserland die ook probeerde om zijn fiets in de overvolle laadruimte van de bus te krijgen. Uiteindelijk slaagden we daarin en ging ik helemaal bezweet in de bus zitten voor de lange rit richting Frankrijk. Na talloze tussenstops en ladingen mensen die op en af de bus stapten kwamen we 13 uren later aan in Irun. We assembleerden onze fietsen opnieuw en fietsten 4 km verder de grens over naar Hendaye. Daar moesten we nog de hele dag wachten op een trein naar Bordeaux. Ik stelde voor om een koffietje te gaan drinken en dat deden we dan ook. Het werd een mengelmoes van Engels, Nederlands en Duits maar we konden elkaar in de meeste gevallen perfect verstaan.
Toen Rudi omstreeks 18:30u z'n trein naar Genève nam, wuifden we hem uit en namen vervolgens onze boemeltrein naar Bordeaux.

Op de trein zat een zatte kerel met een fles Richard in z'n broek. Hij zat daar bij ons fietsen cashewnoten te pellen. Ik hield hem in de gaten toen iemand anders me teken deed dat hij misschien wel aan't proberen was om te stelen. Dat was niet het geval. Een tijdje later kwam hij wat mensen lastigvallen en een struisgebouwde Spaanse kerel die rustig een boek zat te lezen kreeg het zwaar op z'n zenuwen. Hij gooide z'n boek naar de kerel, riep "ey! hombre", stekte hem vast bij z'n kraag en gooide hem tegen een tussendeur.
De zatlap stond recht en begon weer onverstaanbaar te babbelen, zoals hij daarvoor ook al deed. Op dat moment nam de Spanjaard z'n spullen, gooide nog wat met scheldwoorden en verliet de wagon. Anderen deden dit ook, daar hij bleef lastig doen. Een tijdje later ging hij op een leeggelopen 4-zit zitten en viel in slaap. De treinconducteur passeerde, maar liet hem zitten daar hij nu rustig was.
Toen we in Bordeaux aankwamen, haalde ik de fietsen van de trein en zag dat de zatlap ondertussen op de grond gevallen was. De treinconducteur riep "monsieur, monsieur" maar er scheen niet veel leven meer uit te komen.

Het was ondertussen al 22u en ik besloot een slaapplaats voor Paula en mezelve te zoeken. In de jeugdherberg van Bordeaux werd ik weggestuurd omdat het "complet" was.
Ik besloot me niet te laten doen en legde uit dat ik daar met 2 fietsen stond en een mevrouw die moe was en dat we van St. Jacques kwamen enzo. De kerel ging eens door z'n papieren, zag dat er een reservatie voor 3 niet was komen opdagen en doorstreepte die. We kregen een kamer voor 4, ha, dat was chance hebben.

De dag erna namen we de trein naar Nantes en vervolgens Le Mans.
Vanuit Le Mans konden we naar Rouan, met een overstap in Caen. Die eerste trein had echter vertraging en we misten de aansluiting naar Rouan. In Caen ging ik dus wat van mijn tak gaan maken tegen de chef. Hij zei me dat er wat later nog een trein was en dat we dan rond 1u 's nachts in Rouan aan zouden komen. Ik bedankte hem vriendelijk en vroeg of er geen hotelletjes in de buurt waren en mogelijkheden om de dag erop in Rouan te geraken. Na wat telefoontjes, regelde hij een hotel met 2 bedden op kosten van de SNCF en konden we de dag erop om gelijk welk uur de trein naar Rouan nemen, ha, dat was chance hebben.

Maandagochtend stonden we om 6u op en kocht ik een ticket voor Paula naar Lille en voor mij eentje naar Dunkerque met een overstap in Aras (=trein naar Lille, 2 haltes eerder). Ik wenste Paula nog een goeie reis, spoorde tot aan de noordelijke top van Frankrijk en fietste België binnen.

Er zijn mensen die graag van deze toestanden lezen zoals hieronder beschreven. Ik ga er meestal van uit dat veel mensen dat al lang weten. Toch zijn het dingen waar ik door die lange fietstocht meer van overtuigd ben dan ooit tevoren:

• Geluk heeft zoveel meer waarde als je het met iemand kan delen. Deel het met iemand waarbij "het gevoel" goed zit.
  
• Onderschat je instinct niet.
  
• Neem beslissingen waarvan je aanvoelt dat je daarmee het gelukkigst kan worden. Vrees geen fouten.
  
• Geef en krijg maar neem niet.
  

Naar Santiago maar niet zonder tafel

Gisteren heb ik mij beziggehouden met bij Arsène (in Gent!) een tafel uit te kiezen omdat ik mijn lomp geval dat daar tot voor kort stond, eindelijk verkocht heb.

Ziehier "the making of":



Ziehier "beyond the making of":



En om van de hak op de tak te springen, heb ik er nog 2 toestelletjes bij om mee te nemen op die lange tocht naar Santiago:



Basically gewoon een lithium-batterij met twee zonnepanelen en tal van adapters om toestelletjes aan op te laden.

Ik zal het gebruiken om m'n iPhone op te laden, want, jawel, die is na 1 maand uiteindelijk toegekomen:



O ja, dit is een model, ook van Apple, maar uit 1983.


___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Het traject (deel 2): met fietsgps

'k Heb me toch niet kunnen inhouden en uiteindelijk een GPS gezocht die niet duur, enorm handig voor op de fiets en bovenal waterproof is.
Daarmee zit ik hier nu met een Garmin eTrex Legend waar ze reeds kaartdata van West Europa bijgeleverd hebben.
Om het navigeren en het aanmaken van tracks wat onder de knie te krijgen, heb ik vannacht wat zitten prutsen en ja, ça marche.

Ik gebruik nu m'n boekjes in combinatie met enkele handige tools, die na lange omzwervingen langs tools die niet marcheerden, uitermate goed werken.

Dit zijn ze:

• Bikely: op http://www.bikely.com kan je gratis een account aanmaken. De webapplicatie laat toe om op het framework van Google Maps je route uit te tekenen.
  
  Als je links het vinkje "Auto-follow the road" laat aanstaan, creëert de applicatie zelf waypoints maar aangezien deze voor mijn gps-toestel per track gelimiteerd zijn, tracht ik dat zo weinig mogelijk te doen. Je hoeft geen gedetailleerde info te hebben over elk bochtje.
  Als fietser is het ook normaal dat je die "Auto-follow" in de meeste gevallen afzet. Je wil nl. geen rekening houden met eenrichtingsstraten, of bossen waar geen verharde wegen zijn. Je kan je dan bvb. bij benadering een route door een bos plotten.
  
  
• Download .GPX: een feature van Bikely, waarmee je je route naar GPX kan exporteren. GPX is een XML-formaat, maar dan voor gps-trajecten.
  
  
  
• EasyGPS: een programmaatje dat gratis te downloaden is en die ook een driver bevat om te kunnen communiceren met het GPS-toestel.
  Ik gebruik dit programma om die .GPX-file te openen. Daarna komt dan die data op m'n toestelletje terecht.
  
  
  

Achteraf ziet het er dan zo uit:



Ik heb dit allemaal met gratis tools gedaan. Hierbij heb ik ook geen gebruik gemaakt van aangekochte digitale kaarten ofzo. Je ziet het, 't is mogelijk zonder je toe te leggen op illegale downloadpraktijken of een flinke hap uit je budget.

___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Het traject (deel 1): van Gent naar Frankrijk

Sinds enkele dagen heb ik m'n boekjes "St-Jacobs fietsroute" (3 delen) die ik gedeeltelijk zal volgen tijdens m'n fiettocht naar Santiago De Compostela. Dat is nu althans het plan, maar daar ga ik me hoogstwaarschijnlijk niet strikt aan houden. Edoch, we zien wel.

'k Heb me wat beziggehouden met uitpluizen welke route vanuit Gent het leukste lijkt om dan uiteindelijk in Tournai in te pikken op de Camino de Santiago.

Het beste lijkt me gewoon de weg langs de Schelde te volgen tot in Oudenaarde en vervolgens vanaf Oudenaarde ergens ten zuiden van Doornik halt te houden, net voor de Franse grens, voor de eerste overnachting. Dit uiteraard allemaal afhankelijk van hoe het met de bips gesteld is tegen dan.



___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Het plan (deel 3): Zeeland & het zadel

Gisteren reed ik naar Aagtekerke om een zadel te kopen in de winkel van Leo Joosse.




Nu ja, die kerel was de eerste in Nederland om de ergonomische zadels van SQ-lab te verkopen.

Wat me vooral opviel toen ik naar Nederland reed, was dat die Westerscheldetunnel verdomd lang is (6,6 kilometer) en meevalt qua prijs (4,5€ voor gewone wagens).

Voor de rest zat de schrik er goed in om geflitst te worden en terecht want toen ik op een gegeven moment langs één van de kleinste boerepummelweggetjes reed, waarschuwde m'n tegenligger me met z'n koplampen dat er een flitser op komst was. Even later zag ik een marginale wagen met aan het stuur een marginaal persoon met op haar dashboard een niet-zo-marginaal toestel met camera. Dat was eigenlijk allesbehalve marginaal en gelukkig voelde ik me niet marginaal omdat ik er niet ingetrapt was. Ha, slim dat ik me voelde. Het feit dat ik gewaarschuwd was, deed er op dat moment niet meer toe.

Aagtekerke is een pittoresk dorpje met een supermarkt waar ze een lekker slaatje met zalm verkopen. Naast alles wat elke andere supermarkt ook heeft, kan je er ook Fanta kopen. Dat deed ik dan ook en installeerde me in de zon om ondertussen te genieten van de aangename landelijke omgeving. 't Was net alsof op m'n oude dag, alhoewel die nog potentieel veraf is.





Ah, er is ook een kerk in Aagtekerke en achter die kerk was de fietswinkel waar ik m'n gat liet opmeten om zo een geschikt zadel te vinden.

Awel, dit zadel past bij mijn gat:



Omdat ik nu toch al zo dicht bij de zee zat, reed ik vervolgens door naar Domburg om er het strand eens te gaan gadeslaan. Ook best wel gezellig maar veel te warm.

Na het trapje ...



...kwamen de panorama's.

Enkele impressies:




Toen ik terug naar Gent reed, maakte ik dit filmpje in de Westerscheldetunnel. Heel boeiend!



Moesten ze daar ooit een marathon of dergelijke doen doorlopen, 't zou nog moeilijker zijn om de ambulances bij de "stuikers" te krijgen, jaha.

___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Het plan (deel 2): Gent-Oudenaarde en terug

Vrijdag fietste ik naar Oudenaarde. Toen ik aanzette, regende het ouwe wijven dat het niet normaal meer was. De ideale gelegenheid dus om m'n regenoutfit eens te testen.
Ik kroop in m'n korte broek (met zeem aan de poep), deed een T-shirt aan, gleed in m'n waterdicht ademend jasje en trok vervolgens nog een waterdichte broek daarover heen.
Daarna sprong ik op m'n zadel, een gelzadel dat eigenlijk niet geschikt is om lang op te zitten mocht later blijken, en startte ik m'n tochtje naar Oudenaarde langs de Schelde.
Tegen Zwijnaarde stopte het met regenen en mochten de regenbroek en -jas de rugzak in.




Om de afstand en snelheid te meten, deed ik m'n loopgps rond m'n arm.
Hier zie je mij neig warm hebben door die brandende zon. Spectaculair, ik weet het. Zie, m'n nieuwe zonnebril, perfect voor op de fiets naar het schijnt.




Ongeveer halfweg botste ik op een sluis ter hoogte van Gavere en nog iets verder was ik verder dan halfweg.




Toen ik bijna in Oudenaarde was begon mijn gat enorm pijnlijk te doen. Na ongeveer 1u45min en 35km arriveerde ik op de Markt van Oudenaarde waar ik gelijk een echte courreur een spaghetti bolognaise verorberde.




Na een kwartiertje genieten in het zonneken, klom ik dezelfde weg terug uit de Scheldevallei.
Resultaat: 70km in de benen waarvan de benen geen last van ondervonden, wat niet kan gezegd worden van het gat, een irritant slaande ketting in de kettingbak en een fiets waarmee je de cols in Frankrijk zeker niet kan overleven.
Conclusie: ik koop één dezer dagen een nieuwe fiets, een trekkingfiets, speciaal uitgerust om lange trips mee te maken.
Morgen ga ik eerst eens naar Aagtekerke in Nederland (iets langer dan een uurtje rijden van Gent via de Westerscheldetunnel) omdat ze daar "uw gat kunnen meten" zodat zadelpijn niet meer van toepassing zal zijn.



'k Ben eens benieuwd. Later deze week koop ik me dan die trekkingfiets en hoop ik in zo'n speciaalzaak aan te draven met een zadel dat bij mijn gat past.

Verdere plannen in wording zijn testritjes maken in de Vlaamse Ardennen. Ik heb zelfs al iemand gevonden die mee wil gaan en waar ik zelfs mag overnachten. We zullen dan spreken van Gent-Ronse, Ronse-ergens in Henegouwen ofzo. Cool!

___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Het plan (deel 1)

Binnenkort (eind mei of begin juni) maak ik een fietstochtje naar het zuiden. Het is de bedoeling dit alleen te doen. Een uitgekiende planning hiervoor zal noodzakelijk zijn. Ik heb nog wat tijd maar ondertussen kan ik ervoor zorgen dat de voorbereiding zo goed mogelijk verloopt zodat ik niet voor onaangename verrassingen kom te staan. Mijn fiets zal ook wat aanpassingen moeten ondergaan. Misschien maak ik onderweg nog een ommetje langs de vakantiebestemming van een vriend. Andere vrienden willen hun fietszakken, die naar het schijnt vrij duur zijn, graag aan me uitlenen.
Om de juiste spieren alvast in gang te zetten, doe ik morgen een fietstochtje naar Oudenaarde (en terug). Ik zal hiervoor hoofdzakelijk langs de Schelde rijden tot in Gavere en vervolgens noodgedwongen de iets minder rustige wegen opzoeken. Het is de bedoeling om op die manier ook de hekelpunten van m'n fiets te leren kennen, zodat ik dat dan achteraf wat kan bijsturen.
Morgen ook eens op zoek naar fietskaarten.

Ahja, het einddoel (minus de terugweg uiteraard) van het rudimentaire plan:



Haal de St-Jacobsschelp maar boven. 'k Zal ze rond mijne nek hangen.

Waarom die fietstocht? Omdat ik even weg moet van hier voor mezelf.

___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Nieuwe wishlist en weekend

'k Heb voor de eerste keer in gigantisch lange tijd (lees: ik weet zelfs niet meer hoe gigantisch) m'n Google Wishlist geupdateted.
Zin dus in opslagmedia en fototoestelmateriaal, alhoewel geluk nog steeds prioritair is :-)
Ha, en morgenmiddag vertrek ik met m'n maten S. en R. voor een weekendje naar Amsterdam! Hoera!

___________________________
Volg hier mijn foodlogs (masterplangewijs)

Leven in België is duur

Toen ik me gisterenochtend realiseerde dat het muziekje waarop ik in een droom met m'n liefje aan het dansen was eigenlijk feitelijk in real life aan het spelen was doordat de DVD van L.A. Confidential terug op het "Title menu" gesprongen was, werd ik wakker. Ik deed een shutdown van het onding (=de PC waarop die DVD eindeloos dat muziekje herhaalde). Het zou geen onding geweest zijn, moest ik daardoor geen uur te vroeg ontwaakt zijn. Dit uiteraard te wijten aan m'n tijdelijk ochtendhumeur en overigens geheel terzijde.
Hoe was ik in die situatie beland dat ik die PC moest afleggen?
Aah, mijn brein ontwaakte, korte termijn herinneringen zoefden weer zachtjes door m'n hoofd. De avond ervoor hadden we die DVD voor de elvendertigste keer in gang gestoken. Ik ben er trouwens nog nooit in geslaagd om die film deftig te bekijken doordat mijn aandacht tijdens die film ofwel naar liefje ofwel naar slaapje gaat, jaha.
Ooit he, ooit zal ik L.A. Confidential bekijken en genieten. Momenteel zit die film compleet gefragmenteerd in m'n geheugen gegrift.
Nog een herinnering die terugkwam: de avond ervoor was ik voor liefje na 't werk snel eventjes naar de Schleiper gefietst om een paar platen "Catapak" of zoiets. Zelf niet vreet artistiek zijnde, kende ik dat uiteraard niet. Doordat die dingen zo enorm prijzig zijn, kwamen we tot de veralgemenende constatatie dat het leven in onze regionen eigenlijk echt wel duur is.
Maandag ging ik bijvoorbeeld naar de Lidl. Resultaat: rivierkreeftjes, tomatensaus, 2 soorten smeltkaas, een stuk of 6 pizza's en dit alles voor ongeveer 11 eur. In de Delhaize zou dat me al vlug 30 eur gekost hebben.
En zo kwam het dat ik weer associeerde met een herinnering uit Brazilië.



Op een gegeven moment was ik met m'n reisgenoten van Campo Grande (in Mato Grosso do Sul) over Bonito naar het dorpje Miranda tegen de Pantanal gereden. Bijna allemaal putrijke aardewegen aldaar. Gevolg: een verwrongen wiel en een platte band. Maar wij hadden geluk, jawel. In Miranda passeerden ons enkele bereidwillige mensen die onmiddellijk ons reservewiel er wilden opsteken. Ik moest zelfs m'n handen niet vuil maken. Die Braziliaan zijn handen waren uiteraard wel smerig (zie foto). Mij niet gelaten. Achteraf gezien veel tijd en ergernis uitgespaard dankzij die gasten. Ze waren het blijkbaar gewoon. Wij happy.
De dag erna passeerden we een "Boccharia" ofte bandencentrale. Het was een vervallen kot, langs de (nog steeds) aardeweg, waar een 3-tal ruige kerels ons wantrouwig aankeken. Eén van hen (=de meeste gespierde) had een beschadigd oog door waarschijnlijk ooit eens een wegspringende krik met zijn oogkas op te vangen. We legden het probleem uit. Ze deden een stap vooruit, namen het reservewiel, hielden het in het water om eventueel het gat op te sporen en zetten de bandendruk van alle andere banden gelijk. De ruige man met het beschadigd oog ging ondertussen zijn krot binnen en kwam 30 seconden later weer naar buiten met een gigantische voorhamer. Dat was even schrikken. Nu ja, niks om ons zorgen over te maken. Hij begon als een gek met die voorhamer op het verwrongen wiel te slaan. Toen dat werkje voltooid was, stond er al een andere kerel klaar om de band weer rond het wiel te doen en het ding met zwarte verf te bespuiten zodat het er blinkend en als nieuw uitzag. Kerel 3 nam vervolgens het wiel aan en maakte het vast onder de koffer, waar een reservewiel inderdaad hoort te zijn.
Lichtjes vrezend dat het ons een ferme duit zou kosten, werden we verrast.
"5 Reais por favor". 5 reais! Unk? Zo weinig. U moet weten dat dat overeenkomt met een totaalbedrag van om en bij de 2 EUR.
Het leven in België is duur.

Battle at Kruger

Kruger National Park, Zuid-Afrika, vlakbij de grens met Mozambique. Een toerist filmt een groepje hongerige leeuwen dat een jong buffelkalf van een kudde afpakt.
Het diertje komt in het water terecht en krijgt daar te maken met een hongerige krokodil.
'n Schitterend spektakel van het type once-in-a-lifetime-opportunity. 't Moet ergens een maand of 3 geleden gefilmd zijn.
Daar zou ik nu ook eens graag naar op reis gaan zie.

Weekend ardennoise

Tijdens de Gentse feesten vroeg P. me om naar de ardennen te gaan in augustus en dat is dan ook de reden waarom ik vorige week vrijdag een dagje verlof nam.
In de vroege namiddag vertrokken we richting Bouillon. Daar aangekomen (een kleine 3 uurtjes later) boekten we een hotelletje en gingen La Chouffe van 't vat drinken op het terras van café "la Vieille Ardenne" in 't zonnetje. Het was trouwens datzelfde café waar ik ooit eens een kolibrie meende te zien. Niks was minder waar.
Na een keiduur avondmaal in één van Bouillons talkrijke restaurants zetten we een stapje in Bouillons beperkte uitgaansleven door de benen te gaan uitslaan in discothèque "Roi Albert". Rond een uur of 5 arriveerden we in het hotel. Alhoewel ik de wekker gezet had om 9u en dit met als doel het ontbijt niet te missen, slaagden we erin die niet te horen en werden we om 11u wakkergebeld door de receptie met de vraag of we nog een dagje wilden bijreserveren. Dit deden we dan ook. Vervolgens gingen we een spaghetti eten en genoten we van Bouillons Festival Médiéval:

Aan de talrijke kraampjes verkochten ze allerlei leuke speeltjes, prullen en interessantigheden en zowel P. als ikzelf konden er niet aan weerstaan om allebei een prachtig schaakspel te kopen in middeleeuwse stijl. 't Zal trouwens uitstekend passen in m'n nieuwe huisje.
De dag erna brachten we nog een bezoekje aan de prachtige abdij van Orval waarna we de plaatselijke producten uiteraard fijnproefden. Alvorens terug naar Gent te rijden, stopten we nog even in Rochefort om ook daar de lokale producten te testen en toevallig was het daar ook feest. Gevolg: een slenterwandeling langs alle kraampjes. Wel fijn, dat wel.
Van al dat lekkers leek het me aangewezen wat bloed door mijn lijf te circuleren door terug wat intensiever te sporten en dat deed ik dan ook op dinsdag. 's Middags ging ik een kilometer schoolslag zwemmen en na het werk ging ik 6 kilometertjes lopen. Alsof dat nog niet genoeg was, ging ik 's avonds ook nog eens wat zware objecten tillen door mee te helpen met een verhuis. O ja, en tussendoor nog 2 keer 30 pushups gedaan.
Kwestie van over mezelf te zeggen dat ik zo nu en dan wel eens uit mijn zetel kom.

Brasil online gegooid

Na een verschrikkelijk druk weekend, en het vroegtijdig inzetten van de werkweek, heb ik nu eindelijk wat tijd om een artikeltje te schrijven en de foto's van Brazilië en het personeelfeest (van januari!) online te smijten.
Zondagnamiddag vertrok ik nl. om een hele maandag vergadering in Duitsland (tegen Hamburg) te houden. In feite toch een ferm eindje rijden om slechts 1 dag daar te blijven, maar soit de foto's:

Brasil (15-04-2007) [ link ]









Personeelsfeest (27-01-2007) [ link ]








Voor de rest zit ik hier wat te snotteren. Beetje verkouden. Misschien is gaan zwemmen met een opkomende verkoudheid toch niet zo'n goed idee?

Pita en ski

Eindelijk wat tijd gevonden voor "dingen-die-ik-al-lang-had-moeten-doen-maar-steeds-uitstelde". Bij deze, 2 fotoreeksen aan het fotoalbum toegevoegd:


Pita Party IV @ Do & Tjoff [link]







Ski 2007: Oostenrijk, Zillertal [link]

Brazilië: het traject

Hierboven ziet u een kaartje met daarop het parcours dat we tijdens onze twee weken durende reis naar Brazilië aflegden. Klik erop voor een uitvergrote versie. In totaal hebben we tijdens die twee weken 10 keer op het vliegtuig gezeten wat voor mijn drukgevoelige oren een enorme beproeving was.
Traject:

• 01/04: aankomst in Rio De Janeiro - acclimatisering en wat strandliggen op Copacabana beach (waar ik een zonneslag opliep)
  
• 03/04: rit van +/- 250 km + bootreis naar Ilha Grande - genieten van de schoonheid van de natuur, 2 dagen ziek zijn door m'n zonneslag, een bezoekje aan de lokale dokter, een lange wandeling doorheen een tropische regenbui
  
• 05/04: 's avonds aankomst in Rio De Janeiro - dag erna bezoek Cristo Redentor, bezoek favela Rocinha, tramritje door Santa Theresa (historisch centrum van Rio), bezoek aan de Metropolitan Cathedral in Rio (volgens een ontwerp van Oscar Niemeyer)
  
  
  
• 08/04: vlucht naar Foz Do Iguaçu - bezoek watervallen aan de Braziliaanse zijde
  
• 09/04: rit naar Argentinië - bezoek watervallen aan de Argentijnse zijde
  
• 10/04: vlucht naar Campo Grande, rit naar Bonito met een huurwagen - relaxen in Bonito, restaurantje, zwembadje
  
• 11/04: rit naar Miranda (op niet-geasfalteerde weg, lastig zenne) - daar vermoeid en met slechts 1 platte band na ongeveer 4 uren aangekomen
  
• 12/04: ritje naar de Pantanal - genieten van alle fauna waaronder de capibara; een enorm wijs beest waar sommigen zelfs in zouden willen reïncarneren.
  
• 13/04: rit naar Campo Grande + vlucht naar Rio
  
• 14/04: vlucht naar België
  

De Pantanal was voor mij één van de hoogtepunten. Zoals u hieronder in dit YouTube-filmpje kan zien zijn kaaimannen eigenlijk wel venijnige beesten, vooral als ze door piranha's gelokt worden. Moest je in dat water vallen, dan zou je waarschijnlijk eerst door duizenden piranha's verscheurd worden alvorens zo'n kaaiman zijn tanden in je lijf kan zetten.

Jetlag en alles weer in zijn plooi laten vallen

Het leven na Brazilië terug opnemen, lijkt toch enige inspanning te vergen. Weg uit die ik-ben-met-verlof gedachtengang, terug naar dat werken-sporten-slapen ritme. Dat m'n conditie moet verbeteren staat vast. De 10 km van Gent en vooral de 20 km van Brussel komen eraan en zullen niet van een leien dakje gaan/lopen als ik geen vast trainingsritme inbouw, maar meer hierover later.
Vandaag heb ik enorm lang in m'n nest gelegen, terwijl ik gisteren eigenlijk niet echt moe was. 'k Heb ongeveer 14 uren aan één stuk geslapen. Ik denk dat het veelbesproken jetlag fenomeen hier waarschijnlijk niks mee te maken heeft daar ik eerder kamp met iets anders: ik weet meestal niet wanneer ik moe ben waardoor m'n lijf dat pas merkt vanaf de moment dat ik eens kan uitslapen en dat is dus meestal in het weekend.

Jaja, terug van Brasil

Brazilië was de max! Veel gezien, veel meegemaakt maar voorlopig nog teveel last van wat jetlag om er leuke dingetjes over te schrijven.
Bovenstaande foto werd zaterdag getrokken op de markt in Copacabana, Rio de Janeiro en onderstaand filmpje doet me denken aan het gevoel dat Brazilië bij me achterlaat: "No stress"

Brasil here we come

Over een paar uurtjes vertrekken we naar Brazilië om daar dan naar schatting ongeveer 12 uurtjes later toe te komen.
De eerste twee nachten zullen we op hotel gaan in Rio De Janeiro maar wat daarna volgt behoort voorlopig nog tot de grote avontuurlijke leegte.
Een binnenlandse vlucht naar het westen van Brazilië zit er alvast in omdat we absoluut de mooiste watervallen ter wereld willen bewonderen, de Iguaçuwatervallen (zie foto) van Foz Do Iguaçu.
Op dit moment ben ik bezig met mijn bagage. Deze dingskes neem ik alvast ook mee:

Ge weet nooit voor wat 't van pas kan komen eh!
Bon, nu nog al mijn documenten inscannen, afprinten en ergens op 't internet zetten, ge weet nooit eh, ge weet nooit.

Als gevolg van deze reis is deze dan blog ook tot en met 15 april 2007 gesloten.

Abraham's Afterwork Party

Maandagavond werd onze grote baas verrast op een feestje met drapjes, hankjes en sandwichekes en dit ter gelegenheid van zijn 50ste verjaardag. Na wat vermaak door verklede collega's en leuke filmpjes van ex-collega's begon de DJ aan zijn werk en werd de dansvloer geopend. Tussendoor ging ik met een aantal collega's naar het dak, fris dat wel, maar een prachtig zicht over de verlichte stad, net als deze foto maar dan bij nacht.
Het werd een leuk feestje en dat was eveneens de reden waarom ik pas rond 1:20u het gebouw verliet. Achteraf nog eventjes langgeweest bij collega J. om daar nog wat na te praten en een laatste pintje te drinken om tenslotte door de ijsregen naar huis te fietsen...brrr.
's Middags had ik dat ook gedaan (toen was het gewoon koude hagelachtige regen) om aan de Zuid m'n reispas op te halen zodat ik in orde ben voor Brazilië. Eigenlijk wel verschrikkelijk duur zo'n paspoort. 81 EUR vind ik er wel 'n beetje over, maar ja, 't zal wel zijn redenen hebben zeker? Misschien moet er 10 man aan werken om 1 reispas te prepareren?

ik ga op reis en ik neem mee

Zaterdagnamiddag ging ik met teerbeminde Do naar de A.S.Adventure op de Kortrijksesteenweg in St-Denijs-Westrem.
Op 1 april landen wij namelijk voor 2 weken in Rio De Janeiro, Brazilië. Tijdens ons verblijf zullen we ons enorm veel verplaatsen in dat land, vandaar dat goed travellersmateriaal onontbeerlijk is.
Maat C. heeft zich de laatste weken enorm intensief beziggehouden met het plannen van de reis. Daar Brazilië zo'n kolossaal land is, zijn enkele vluchten zeker en vast nodig en daarom staan deze binnenlandse vluchten reeds vast:

08/04/2007 : Rio de Janeiro (Galeao Int. apt.) - CURITIBA, 08:40 - 09:55, vlucht JJ3090, klasse Z
08/04/2007 : CURITIBA - IGUASSU FALLS, 13:06 - 14:10, vlucht JJ3887, klasse Z

10/04/2007 : IGUASSU FALLS - Sao Paulo (Guarulhos apt.), 06:30 - 08:05, vlucht JJ3556, klasse Z
10/04/2007 : Sao Paulo (Guarulhos apt.) - CAMPO GRANDE, 09:00 - 09:40, vlucht JJ3804, klasse Z

13/04/2007 : CAMPO GRANDE - BRASILIA, 16:00 - 18:36, vlucht JJ3592, klasse Z
13/04/2007 : BRASILIA - Rio de Janeiro (Galeao Int. apt.), 20:15 - 21:50, vlucht JJ3745, klasse Z

Maar wij gingen dus zaterdag naar de A.S.Adventure om er een flink deel van ons maandloon door te jagen.

Gekocht materiaal:

• een Deuter rugzak, inhoud: 40 + 10 liter
  
  
• stevige stapschoenen voor Doremie
  
  
• een drinkbus om water koel te houden
  
  
• een muskietennet
  
  
• kousen om Tjoff te verlossen van zweetvoeten
  
  
• stevige stapschoenen voor Tjoff
  
  
• een raincover om Tjoffs rugzak droog te houden
  












• ontsmettingsmiddel om water te desinfecteren
  
  
• twee slaapzakken, Light-model om 's nachts niet te warm te hebben maar toch goed beschermd te zijn tegen de insecten.
  
  
• een belly- and leg-stash dink om geld te verbergen op plaatsen waar ze 't niet makkelijk kunnen vinden