Fatboy

Zaterdagnamiddag ging ik op jacht door Gent. Ik moest en zou een oplossing vinden voor mijn zetelprobleem. Vrijdag nam ik de beslissing dat ik me een Fatboy zou kopen aangezien die makkelijk in allerlei bochten te duwen valt. De kans dat ik die dan uiteindelijk in m'n huisje naar boven zou krijgen, leunde dan alvast wat dichter aan bij de realiteit.
Vrijdagmiddag sprong ik binnen bij "Monsters with an attitude" aan het Sluizeken in Gent. Vriendelijke mensen aldaar. Hun Fatboy's hadden niet direct de kleuren die me aanstonden maar blijkbaar hadden ze nog een rode ergens op stock staan. De zaterdag kon ik die dus komen halen. Aangezien één Fatboy nogal weinig is in het onwaarschijnlijke geval ( ahum..:) ) dat iemand op bezoek zou komen, kocht ik een tweede (cobaltblauwe) in de "Interior" aan de Brabantdam.
Dat het een goed product was, wist ik doordat de sympathieke mens van de "Goldstar" het mij vertelde. Met pijn in het hart legde hij uit dat zijn winkel het product niet meer verkocht daar hij klachten kreeg van de fabrikant dat zijn prijs telkens te laag was.
Zo'n Fatboy is inderdaad redelijk overprijsd me dunk. 169 EUR 't stuk is niet niks.
Maar toch, gisterenavond heerlijk genoten van een filmpje, zittend in m'n blauwe Fatboy. Zaterdag ben ik ook eens binnengesprongen bij de Weba voor een rood antracieten bijzettafeltje en een babykleurig plastieken kastje met grappige fluohandvatjes om nog wat gerief in op te bergen.

En o ja, dit nog: de vrouwe kreeg ik er niet bij, bij de Fatboy's.

Mijn thuis, mijn bloggen

Hmmm...misschien moet ik eens wat vaker thuis zijn. 't Zou alvast het bloggen ook ten goede komen.
Langzaam maar zeker komt alles op z'n pootjes terecht. Topprioriteiten zijn echter nog steeds domicilie, brandverzekering, plaatsbeschrijving en een zitmeubel om in door te zakken.
Zaterdag trouwens terug naar de Ikea gereden om de zetel, die voor beluikhuisjesland veel te groot bleek te zijn, terug te brengen. Gelukkig kon ik rekenen op M.'s inpakcapaciteiten om zo het gevaarte veilig en in als-nieuw-staat terug te brengen.
"Een bon om iets nieuws te kopen of cash?" vroegen ze mij.
"Eu...cash?"
"Dat is mogelijk."
Om toch niet het gevoel te hebben dat het heen en weer gerij naar de Ikea zinloos was, kocht ik wat diepvriesmateriaal van "Ikeafoods" om daarmee mijn diepvries vol te proppen.