Emiel

Emiel was een eenvoudig man. Zijn hobby was patatten rooien. Hij had van zijn hobby zijn beroep gemaakt. Hij was landbouwer. Daar was hij heel blij mee.

Emiel had vroeger ook nog bij de KLJ gezeten. Daar was hij trots op. In die tijd was Emiel nog een klein schuchter kereltje. Maar nu niet meer, ha nee, nu was Emiel volwassen en sterk.

Die timide uk van vroeger, "de levende penalty" zoals ze hem noemden omdat hij telkens rond de paal werd gebonden tijdens het voetbalspel, daar bleef gelukkig niks meer van over.

Emiel was intelligent. Hij kon een rubix in minder dan 20 seconden oplossen. Kon, want nu dus niet meer. Zijn handen waren teveel uitgezet door zijn beroep.

Vooraleer Emiel een eenvoudig man werd, had hij nog in de psychiatrie gezeten. Toen was hij vrij complex. Maar nu dus niet meer. Nu is hij een eenvoudig man die patatten rooit.