Geeft Brico eigenlijk om haar klanten?

Zaterdag ging ik nl. een vochtopslorper halen, zo ene gelijk bovenaan dit artikel afgebeeld staat. Aangezien we die middag in de Aldi moesten zijn voor de grote inkopen, besloot ik mij te concentreren op de zoektocht naar de vochtopslorper in de Brico ernaast (aan de Blaisantvest).
De reden van deze aankoop is het wakke gevoel in onze slaapkamer en dit als gevolg van de twee vochtige schimmelplekken die onze muren daar ontsieren.
Achteraf bleek dat ding dan compleet naar de knoppen te zijn; de bak die het water moest opvangen was doorgescheurd.
Gisteren reed ik dan onder de middag terug naar de Brico om het pokkeding terug te dragen. Antwoord van de winkelbediende: "Oei, goh, 'k weet niet wat ik moet doen, Henkel verpakt dat altijd goed, o, en kijk, er ontbreekt hier precies een stukje dus kan het niet tijdens het verpakken zelf misgelopen zijn. Ik ga naar Henkel bellen en rond 16:00u weet ik meer, meniere". Hierdoor keihard gehekeld zei ik: "Ik moet wel werken he". Op dat moment had de winkelbediende zich omgedraaid op een manier waaruit duidelijk bleek dat hij het niet op prijs stelde dat ik een kapot object kwam terugbrengen. Daarop riep ik: "TOT HOE LAAT ZIJDE GIJ OPEN!" waarop de pipo verschoot en dit beantwoordde met een droge "18:30u". "Ok, om 18:00u sta ik hier."
Achteraf bedacht ik dat hij naar Henkel zou bellen voor een toestel dat helemaal niet van die firma was. Dat draagde vermoedelijk ook bij tot z'n op dat moment toegepaste afscheepkunst.
Rond 16:30u besloot ik, terwijl ik druk aan 't werk was, toch eventjes te polsen en belde ik naar die Brico. Ik kreeg onmiddellijk de pipo aan de lijn.
"Meneer, ik vroeg me af of u ondertussen reeds Henkel heeft kunnen bereiken i.v.m. die vochtopslorper"
Als antwoord kreeg ik daar een geïrriteerde "Ah, godverdomme, ze gingen terugbellen maar hebben da nog nie gedaan. Geef ne keer uwen telefoonnummer, ik ga u binnen 2 minuten terugbellen."
Twee minuten werden een half uur en ik besloot toch eens ambetant te gaan doen aan telefoon dus belde ik opnieuw naar Brico met een vriendelijk geïrriteerde "U ging mij terugbellen?".
Toen kreeg ik een "Ah, ja, 'k heb ze niet kunnen bereiken.", gevolg door een compleet-in-elkaar-gezakt-zelfvertrouwen-klinkende "'k Zal het u dan maar terugbetalen." waarop ik zei "'t Is 't enige dat ik moest weten."
Om 18:00u stipt stond ik aan z'n kassa en betaalde hij, zonder me aan te kijken, het onmenselijke bedrag van 12,30 EUR terug.
Mij zien ze daar alleszins niet meer terug. 't Was duidelijk dat die kerel alle middelen trachtte aan te wenden om mij het dink niet terug te moeten betalen.
Voor doe-het-zelf gerief ga ik vanaf nu naar Van de Walle of de Hubo, nè!
Na het werk ben ik bij de Hubo langsgeweest om tenslotte dit geval in de slaapkamer te plaatsen:
Labels: doe-het-zelf, slaapkamer, vocht, zwemmen
1 reacties:
Wat hou ik van zo'n verhalen! Net zoals die lezersbrieven in HUMO. Op één of andere manier lijkt de ergernis van de mensen me te intrigeren.
Door
Anoniem, Op
5/22/2007 8:22 p.m.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage