Mijn gigantisch drukke dag

De dag begon met wakkerworden op de fiets. 's Morgens heb ik blijkbaar nogal tere oogskens want telkens ik ongeveer ter hoogte van de Veldstraat via de Volderstraat richting Zuid rijd, heb ik last van traantjes. Daar dit hoogstwaarschijnlijk niet van de emotie is, is het vermoeden dat m'n traanklieren 's morgens wel wakker zijn zeker niet ongegrond. Gelukkig vermengt zich dat dan met mijn zweterige kop waarmee ik dan 20 minuutjes later mee aan mijn bureau arriveer.
Na een phone conference en wat andere dinges brak de middag aan waarop ik opnieuw de fiets nam. Deze keer ging de tocht richting zwembad Strop en deed ik 1 kilometerke (40 lengtes) schoolslag op zo'n dikke 20 minuten om vervolgens terug naar 't werk te fietsen en onderweg een lekker broodje (sorry voor de lezers die nu honger zullen krijgen) fricandon met mosterd mee te pikken en tenslotte weer aan de slag te gaan.
Tegen 19u ging ik weer naar huis en werd samen met de fietser die op dat moment naast me reed geconfronteerd met een ergerlijke automobilist die helemaal gek werd daar hij nog nooit nagedacht had over het feit dat ook fietsers mogen oversteken als het licht voor hen op groen staat. Hierbij laat ik uiteraard in het midden dat het om een omhooggevallen gekostumeerde dikke nek in een vette Jaguar met lederen zetels ging.

Kleine schets van de situatie:


Alhoewel ik enorm veel zin had om gebruik te maken van de middelvinger kwam er bij mij enkel een grappige "rare mens" uit toen de fietser naast me naar me keek op een manier van "waar gaat dat toch naar toe met de mensen".

Thuisgekomen ging ik bij den Turk ne lekkere pita halen die tot m'n grote spijt niet warm genoeg was. Toch heb ik m'n best gedaan om 'm smakelijk op te eten.
Deze avond stond een afwas van een hele week op het programma en aangezien Doremie telkens als een bekwame teerbeminde den afwas en den strijk doet, besloot ik me toegewijd aan deze taak te kwijten.
Met de nodige afleiding was dat op de koop toe nog zo erg niet. De afleiding werd verzorgd door stevige muziek van onderstaande keihumoristische jongens. (Trouwens één van hun tofste clipjes vol humor doch met een achterliggend droevig verhaal. Het nummer gaat nl. over de Armeense genocide)

Na twee uurtjes afwas besloot ik dan uiteindelijk even in Second Life te gaan speuren en na ongeveer een half uurtje vond ik een koper om m'n stukje land aan te verkopen voor dezelfde prijs als waarvoor ik het aanvankelijk kocht. De reden hiervoor is dat het in niet zo'n interessant gebied ligt en vooral omdat ik (voorlopig) genen tijd heb om daarmee bezig te zijn.