Daar mag men lachen

Dat de Lunatics impro comedy van de bovenste plank brengen, heb ik hier reeds meerdere malen herhaald en dat was dus ook gisterenavond het geval. Omstreeks 20:45u zakte ik samen met Doremie af naar Le Bal Infernal om daar weer smakelijk te genieten van de al dan niet zieke, simplistische ofte nu en dan onnoemelijk intelligente humor van dit bonte gezelschap.
Het was trouwens de eerste keer dat de show werd stilgelegd door iemand die bleef hangen in de slappe lach. Gelukkig begonnen de Lunatics dan wat minder grappig te doen waardoor de show gewoon verder kon gaan.
Tijdens de pauze had ik een gesprekje met i. & H. over hun spartelverse belangrijke stap in het leven om dan weer net op tijd m'n plaats terug te vinden voor deel twee van het lachgebeuren.
Toen bijna iedereen naar huis was, had ik nog wat interessante, grappige, pintelierende gesprekken met deze mens, deze mens, deze mens, deze mens, en o toen deze mens binnenkwam ook nog meer van dat met o.a. deze mens. En o ja, ook nog met enkele enorm interessante mensen waarvan ik niks op het interweb kon terugvinden. Uiteindelijk toch thuisgeraakt omstreeks 2:30u.
Volgende week terug afspraak zo tussen 20:30u en 21:00u in Le Bal Infernal voor de Lunatics en wat tryout van Wouter Deprez.