Het "it's"-gevoel

Dit omschrijft in grote lijnen het gevoel dat ik kreeg toen ik dag na dag tijdens het fietstochtje naar Santiago zo rond de 80 km te kampen kreeg met verzuring in de benen:



Daarnet nog gezien op de fietscomputer dat de gemiddelde snelheid van de totale trip 17,11 km/u bedroeg, wat niet slecht is als je beseft dat daar zware beklimmingen tussenzaten waar je soms bijna een ganse dag max rond de 7 km/u kon fietsen.

Nu ja, ondertussen ben ik alweer een tijdje terug op Gentse bodem en heb ik met volle teugen genoten van de Gentse Feesten. Misschien zelfs een beetje teveel want de laatste 4 dagen werd ik al fameus neig geplaagd door een hardnekkige verkoudheid (lees: 't is hier van snotter-en-hoesteregem). Gevolg is dat ik de hele tijd redelijk moe loop maar ik doe m'n uiterste best om m'n weerstand weer op te bouwen.

Opmerkelijke after-Santiago feiten:

• een tof mailtje van de dochter van Paula, waarmee ik van Santiago de terugtocht had ingezet
  
• een telefoontje van Paula toen ik om 10u 's morgens op de Vlasmarkt in de zon stond op te warmen
  
• een mailtje van Jan met twee leuke foto's van die keer dat ik in Samos in een klooster arriveerde en iets verder in het dorpje Jan & Renze opnieuw tegenkwam. We hadden toen veel lol met o.a. de "fresh fruits"-dessert die blijkbaar bestond uit 2 bananen, vergezeld van een bordje + mes & vork