Weer veel gedaan dit weekend

Ik ben, zoals ze hier in Gent zeggen, beestig moe. En dat komt uiteraard niet zomaar. Nee, de reden van mij gezonde vermoeidheid kan beknopt opgesomd worden:

• Donderdag: Pint + zinnig gesprek met maat C (C-life), gevolgd door verderzetting van dergelijke praktijken met een paar collega's en afgesloten op mijn eentje in Le Bal Infernal.
  
• Vrijdag: Drink in de Brouwzaele ter gelegenheid van het vertrek van een collega die ik op de koop toe nog op een haar na gemist heb. Toch heb ik genoten van menig pint.
  
• Zaterdag: En zal het pas echt interessant worden, ahum. Afspraak aan het ICC-gebouw met maat D. die ik al eventjes niet meer gezien had en dit voor mijn derde editie van F.A.C.T.S., de ultieme beurs voor nerds, fantasy, anime, comic, toys & science-fiction fanaten. Daar met een paar mensen gepraat. Maat D. wist mij te vertellen dat enkelen van hen blijkbaar superbekend zijn bij VTM-volk of dergelijks commercieelzenderig geklooi daar ze naar het schijnt de hoofdrollen vertolkten in een programma dat de naam "De beauty en de nerd" draagt. Ik neem aan dat ik er voor u alleszins geen tekeningetje bij moet maken. Verder massa's plezante foto's van verklede menschen en dergelijke getrokken. O ja, enkele leuke special guests gezien: die kerel die Freddy Kruger speelt, o en die kerel van Ghostbusters, ah en die arrogante Jean-Claude Van Damme, tja, als iemand 20 eur vraagt voor een handtekening komt die op mijn lijst van arrogante mensen. Deze dag afgesloten door vroeg in m'n nest te duiken.
  
  
  
• Zondag: Vroeg opstaan alhier, pasta zwelgen, bananen, en aquarius. Het doel: Brussels Half Marathon, jihaa. Jawel, alhoewel de frequentie van mijn voorbereidingen de laatste tijd wat lager lagen, heb ik weldegelijk voldoende tijd gestoken in het voorbereiden van mijn eerste halve marathon (21,1 km). Rond een uur of 9u30 arriveerde ik op de parking, net voor Brussel waar ik met maat E. had afgesproken om van daaruit naar het Jubelpark te vertrekken. We kwamen net op tijd omstreeks 10u30 aan voor het startschot. Eerlijk gezegd had ik het lastig, heel lastig en dan vooral op de steile stukken met in het bijzonder de Tervurenlaan. Mijn hartslag bereikte éénmalig een piek van 196bpm maar gelukkig kon ik hem meestal onder de 190bpm houden, anders zou mijn borstkas ongetwijfeld ontploft zijn. Doordat ik nooit gedacht had dat ik voor een man van mijn beperkte loopcapaciteiten zo'n scherpe tijd zou kunnen lopen, kreeg ik even de emotionele krop in de keel toen ik de finish op de Grote Markt in mijn vizier kreeg. 'k Heb het nog nooit meegemaakt dat ik zo'n gevoel krijg bij een loopwedstrijd, wat is dat toch met mij de laatste tijd. Edoch, gefinished in 1u 56m 56s.
  Maat E. finishte in een scherpe 1u 44m, sjiek. We hadden afgesproken aan manneken pis en na een tijdje zag ik hem daar ook ergens rondstrompelen. 't Zag er vrij pijnlijk uit, ik weet waarover ik spreek. Hij heeft namelijk een blessure wat eruit zag als van het type iliotibiaal frictiesyndroom. Heel vervelend, elke stap doet pijn, trappen zijn een marteling en wat erger is, is dat je moeilijk kan inschatten wanneer het volledig zal genezen. Maar al bij al een fijne wedstrijd, leuke sfeer, lekker weertje en een zwaar parcours.
  Na Brussel een bezoekje aan m'n ouders gebracht, daarna thuis mijn beluikhuisjeslandje wat opgeruimd en vervolgens naar M. gereden alwaar ik nu op haar laptopje dit artikeltje schreef.