Dag 3: Dag van de Hollander

Dag 3: Dag van de Hollander

Deze morgen werd ik wakker in het bos tussen de tarwevelden. Het was
alweer aan het regenen en ik had het koud. Op dat moment kreeg ik echt
wel het gevoel dat ik vanavond ergens zou moeten slapen waar het deze
keer niet extreem vochtig is. De kans dat ik ziek zou worden, stijgt
nl. met de dag.
Na ongeveer een uur wakker te liggen, besloot ik om 6:30u toch op te
staan. Ik begon al gauw m'n boeltje op te ruimen. Nu nog de zware
tocht door het tarweveld. Op een bepaald moment vond ik een aardeweg
met enkele grote plassen. M'n fiets was een grote plakkerige
modderpoel geworden en ik besloot hem op te kuisen om problemen met
ketting, remmen en andere onderdelen te vermijden. Dat nam al gauw 2
uren in beslag. Na massas water op m'n fiets te doen en nadat m'n
ketting er iets treffelijker uitzag, besloot ik hem in te smeren met
wat kettingvet. Rond een uur of 10 kwam ik uiteindelijk op de verharde
weg terecht. Na nog geen kilometer ging ik even aan de kant om m'n
ketting te controleren. Toen ik opkeek, gebeurde er iets heel
onverwachts.

Daar stond plots een kerel met bijna dezelfde fietshelm en ook bijna
dezelfde fietszakken. Na enkele woorden te wisselen, bleek het om een
kerel van 51 te gaan uit de omgeving van Nijmegen. "Waar ga je heen?"
vroeg hij. "Santiago" zei ik. Hij ook, bleek later. Blijkbaar is hij
ook een zoekend mens, net als ik en we hebben dezelfde vorm van humor.
We fietsten gans de dag en dat viel heel goed mee. We besloten
uiteindelijk om nog enkele dagen zo door te gaan doordat o.a. ons
tempo min of meer hetzelfde is. Vandaag arriveerden we na (voor mij
althans) 87 km in Compiegne waar ik voor het eerst een zalige douche
kon nemen in het pelgrimsoord onder een kapel. Terwijl ik dit noteer,
zag ik net vlak voor de deur op 5 minuten tijd hoe 2 mannen een auto
stalen. Hierbij had ik het machteloze gevoel dat ik iets moest doen.
Maar wat kon ik doen? "Niets" zei Linze, de Hollander waarmee ik gans
de dag fietste. Gelijk had hij, als je er zo over nadenkt.
We hebben deze middag trouwens allebei een stevige lasagne gegeten in
Noyon en deze avond een zalig Chinees restaurantje aangedaan hier in
Compiegne. Normaal gezien, als we t beiden nog zien zitten, zullen we
samen fietsen tot aan Poitiers. Daar neem ik nl. de kustroute.

Verstuurd vanaf mijn iPhone