Dag 16: Naar de voet van de Pyreneeen

Vanmorgen stond ik samen met Gareth en Derek op om 6:30u om vervolgens
rond een uur of 7 aan te zetten naar St.Jean-Pied-de-Port. Ik had
wijselijk besloten om toch maar via de zogenaamde Navarra-route naar
Spanje te fietsen. De Col du Somport leek me net iets teveel van het
goeie.

Onderweg kwam ik een man tegen op z'n fiets. Hij was op de terugweg
naar Antwerpen en was ondertussen al 50 dagen onderweg. Hij was naar
Santiago gefietst en naar Portugal om er de heilige Fatima goeiedag te
gaan zeggen.

Vanaf St.Palais (Dona Paleu ofzo in het Baskisch) werd alles tweetalig
aangeduid, in het Frans en in de Baskische taal. Vreemd taaltje. Het
lijkt niet op het Frans, noch op het Spaans. Ik hoorde enkele mensen
tegen elkaar praten maar kon er echt niks van verstaan.

Het landschap begint hier te heuvelen. Na enkele stevige hellingen die
eindeloos leken te duren, kwam ik uiteindelijk na exact 100 km aan in
St.Jean-Pied-de-Port waar ik me aanmeldde bij het onthaal voor
pelgrims. Ik kocht er een pelgrimboekje daar ik dit nog steeds niet
had en doordat het in Spanje anders niet mogelijk is om in bepaalde
refuges te overnachten. Ondertussen heb ik gemerkt dat dat enorm kan
schelen qua kosten. Aan de overkant was nog exact 1 plaatsje vrij in
de Nederlandse refuge, dus probeerde ik daar eens. En weet je wie ik
daar tegenkwam? Jawel, Ton en Ton (http://tonenton.blogspot.com/), de
Nederlanders die na mij enkele dagen met Linze hadden samengefietst.
Linze was deze ochtend vertrokken en was nu al in Puente de la Reina
in Spanje.

In deze refuge ontmoette ik vele mensen van allerlei nationaliteiten:
een Belg van Antwerpen, een Canadees van Quebec, een Spaanse, een
Fransman die oorspronkelijk van Ieper komt en Dianem een Canadese van
Vancouver die momenteel in Dubai woont. Haar blog: http://caminandocaminandocaminando.blogspot.com
Niet te vergeten: redelijk wat Hollanders waaronder Ton & Ton.

Morgen blijf ik hier nog voor een rustdagje. Er is hier dan 1 of ander
festival met optredens enzo dus ja, nu ik hier toch ben kan ik het
maar beter meepikken.

Deze avond aten we met zo'n 20 man aan een lange tafel op het terras
van de refuge. 't Is hier een echte pelgrimsstad met gezellige
straatjes die me af en toe doen denken aan de gezelligheid van Gent.