Dag 24: De herontmoeting

Deze morgen werd ik rond 8:30u wakker en nam rustig de tijd om te
ontwaken. Ik babbelde nog even met de 2 Oostenrijkers die bij mij op
de kamer lagen. Een ervan was blij een Belg te leren kennen. Hij kende
België. Dat is het land dat Oostenrijk de prachtige muziek van Sarah
Bettens en K's Choice bracht.

Omstreeks 9:45u trachtte ik even te internetten. Voor pelgrims is dat
echter maar tot 10u toegelaten dus typte ik 1 van m'n verslagen in
razendtempo uit. Da's nl veel handiger dan op de iphone. En ze waren
stipt. Om 10u moest ik de jeugdherberg verlaten.

Toen ik buiten m'n fiets alweer aan het bepakken was, kwam de
Italiaanse vrouw waarvan de naam vermoedelijk Maria-Antoinietta was,
naar buiten. Ik had haar eerder al ontmoet in de albergue van
Belorado. Ze had de bus genomen van Burgos naar Leon omdat haar voet
pijnlijk gezwollen stond. Ze was blij me te zien en stond erop dat ik
haar 3 toezen gaf.

Ze heeft 2 kinderen die in Rotterdam wonen, vandaar dat ze een beetje
Nederlands spreekt. Ik nam een foto van haar en een hoop andere
pelgrims en ging op zoek naar de McDonalds in de buurt van de
stierenarena van Leon. Ze hebben daar nl gratis wifi.

Na wat fotos up te loaden en een verslagje van enkele dagen geleden te
publiceren, at ik wat heerlijke fastfood.

Ik kreeg er een gratis colaglas bij maar aangezien dat wat te zwaar
leek om als extra bagage mee te nemen, gaf ik het weg aan een
gezinnetje dat daar wat verder op het terras zat. Blij dat ze waren,
jaha.

De kerel kon Engels en hij vertelde me dat het vanaf dinsdag wat
frisser zou worden. Hij ging ervan uit dat ik pelgrim was opweg naar
Santiago en hij was onder de indruk toen hij vernam dat ik uit Belgie
kwam. Hij kende Gent en vond het een prachtige stad. Hij ging zelf ook
regelmatig fietsen en zei me dat er vanaf Gallicia veel meer groene
landschappen zijn. Afwachten dus.

Even later kleedde ik me om en zette aan richting Astorga. Na 40 km
kwam ik Pol opnieuw tegen. Hij had het hard te verduren gekregen. Er
was nl een barst in zijn buitenband gekomen waardoor de binnenband
naar buiten kwam. Hij was een halve dag verloren om die buitenband te
vervangen. We fietsten de laatste 16 km samen naar Astorga. Toen we de
albergue binnenkwamen vroeg een verwijfde kerel ons of we kwamen voor
een "massaje". Het heeft effe geduurd tegen dat we het uitgelegd
kregen dat we gewoon een plaats zochten om te slapen. We waren precies
gelijk beiden wat slechtgezind. Dat heeft waarschijnlijk te maken met
de temperatuur. Het was hier vandaag nl 40 graden. Pfff...

We kregen een kaartje van een restaurant hier in de buurt. Het was een
megasjiek restaurant. Drie gangen, hoofdmenu een stevige moot zalm
plus een fles wijn voor maar 10,5 eur, en dat dankzij het
pelgrimskaartje. Het zorgde ervoor dat ik goedgevuld kon gaan slapen.
Deze albergue sloot om 22u30 en rond 23u werden we van het terras
verjaagd. Is maar best want morgen een zware dag. Morgen over de
bergen. Dat zal klimmen worden tot 1500 meter om daarna steil naar
beneden te gaan. Het zal dus misschien nog zwaarder worden dan de
pyreneeen. Maar nu eerst meeknorren met de meute.