Dag 25: Over de bergen, richting Gallicia

Het geluid van feestende Spanjaarden en toeterende wagens en "e viva
España" gezangen begint zachtjes weg te ebben, terwijl ik hier in het
tentje in de tuin van de albergue municipal van Villafranca del Bierzo
lig. Spanje is net gaan lopen met de winst in de Champions League en
daarom is het hier overdreven feestelijk. Grappig, dat wel.

Deze morgen werd ik als 1 van de laatsten wakker in de albergue van
Astorga. Een tijdje later ging ik nog even fotos maken van een gebouw
dat door architect Gaudi ontworpen was. Pol begon al te fietsen
richting Ponferadda en we besloten elk onze eigen weg te gaan. Ik was
nog maar 10 min alleen op het dorpsplein van Astorga toen ik daar
Maria-Antoinietta, de Italiaanse, tegenkwam. Ze was gisteren met de
bus vanuit Leon gekomen omdat haar voet er nog steeds slecht aan toe
was. Even later begon ik aan mijn fietstocht.

In het begin was er een stevige klim, gevolgd door alweer dezelfde
Leonese landschappen. Daarna werd het iets zwaarder. Daar kwamen de
bergen en ik begon kilometers aan 1 stuk door te klimmen van 800 meter
tot 1500 meter hoogte.

Op 1400 meter hield ik halt bij een Celtische albergue om m'n
drinkbussen bij te vullen en wat te eten. Ik ontmoette massa's
pelgrims. Hoe dichter ik bij Santiago kom, hoe meer pelgrims op de
baan. Ik hield ook halt bij een kerel waar ik een St. Jacobsschelpje
kocht. Hij begon te zingen "Señore, o, señore", best wel grappig.
Vervolgens nam ik een foto. Het valt me op dat ik het Spaans steeds
makkelijker begin te verstaan. Aan de top van de col, kwam ik Pol
opnieuw tegen. Hierna ging het enorm steil bergaf voor een
betrekkelijk lange tijd. We gingen van 1500 meter naar ongeveer 500
meter, tot in de stad Ponferadda.

Onderweg kwam ik een wandelende pelgrim tegen, een Spanjaard van rond
de 50 die er niet al te gezond uitzag. Hij riep "Agua, Agua" en ik
hield halt en liet hem van 1 van mijn drinkbussen drinken. Content dat
die was, ge kunt het u niet voorstellen.

In Ponferadda trok ik wat foto's van de burcht die daar door de
kruisvaarders opgetrokken was. Het deed me denken aan het Gentse
Gravensteen, echt indrukwekkend (zie foto's).

Een tijdje later kwamen we nog wat Hollanders en Duitsers tegen, waar
ik ondertussen via via al van gehoord had maar die ik zelf nog niet
was tegengekomen. Na 80 km kwamen we uiteindelijk aan in Villafranca
del Bierzo, een leuk stadjem echter zonder camping. Daarnet met Pol op
de Plaza Major iets gegeten. Dat deed deugd maar ik ben echt uitgeteld
van al dat klimmen.
Mezelf net gepushed om toch nog iets te schrijven alvorens ik het
alweer vergeten ben.

Morgen laat ik Pol gaan en zal ik nog wat proberen internetten. In de
namiddag zal ik dan nog een stukje fietsen tot in, naar het schijnt,
het prachtige Gallicia. We zitten hier nl op de grens van het district
Castilla y Leon. Sloppel!