Toffe kroeg, fijne keet

De laatste 3 dagen heb ik me beziggehouden met cafébezoeken en nog meer van dat dergelijks...

Dinsdagavond met Paul afgesproken zoals ik reeds vermeldde. Om onze bron der levenswijsheden verder aan te vullen zetten we de nacht in te, jaja alweer, "De Ploeg". Na een poosje besloten we eens een kijkje te nemen bij Nazif in de St-Hubert. Een korte wandeling van zo'n 20 minuutjes door de vrieskou bracht ons in de Kortrijksepoortstraat voor de gesloten deur van de St-Hubert dus besloten we terug te keren richting Vooruit. Daar aangekomen kreeg ik enorm veel goesting in een pita bij den "Isparta" dus zo gezegd, zo gedaan (lees: gegeten).
Hierna gingen we richting de Polé Polé om ons daar te vergrijpen aan een paar Vedett-pintjes en dit terwijl we ons gezellig bezighielden met het gadeslaan van de meest uiteenlopende rare, bizarre of normale mensen. Toen Paul begon weg te zakken van vermoeidheid, gingen we beiden braaf naar onze bedje toe.

Woensdagochtend deed het pijn om, na een dikke vijf uurtjes slaap en op de koop toe in m'n verlofperiode, op te staan om dan vervolgens de fiets op te klimmen en door de kou naar de Zuid te fietsen. Wat eigenlijk nog meer pijn deed was het feit dat ik twee foto's nodig heb om m'n internationaal paspoort (Ze noemen het ding "reispas") te laten maken. Hierdoor kwamen de doembeelden van enkele maanden geleden weer boven water. Ik was toen namelijk in het gedwongen avontuur gestapt om van gewone identiteitskaart naar electronische identiteitskaart over te schakelen. Tot 3 maal toe ben ik toen teruggekeerd naar de Zuid en telkens omdat m'n foto te licht, te donker of te korrelig was. Twee van de drie keer hebben ze toen reclame gemaakt voor een fotograaf uit het "shoppingcenter Zuid" omdat die toch heel goeie foto's zou maken. "Ja meneer, 'k weet het, wij moeten streng zijn", kreeg ik telkens te horen.
Deze keer had ik geen deftige foto bij (behalve die waar ik lijk op een mishandelde Kosovaarse gangster uit een of andere illustere gevangenis) en kreeg terug hetzelfde verhaal van de fotograaf over me heen.
Waar ik echt niet bij kan is dat je een foto moet laten maken door een fotograaf om die dan vervolgens af te geven zodat ze hem kunnen inscannen om zo electronisch te bewaren. Zou het niet makkelijker zijn voor mensen met een digitaal fototoestel om gewoon een pasfoto via mail ofzo door te sturen?
Misschien iets voor Administratieve vereenvoudiging?
Al bij al zinloos vroeg opgestaan dus die dag waardoor ik in de namiddag vrij moe begon te worden. Aangezien ik 's avonds echter afgesproken had in jeugdhuis "De Achterban" in St-Amandsberg nam ik een bad, gevolgd door een koude douche en plots was ik weer klaarwakker. In het jeugdhuis vooral veel gepooled, vervolgens met z'n allen een whiskeytje gedronken in 't Genoegen in de Overpoort. Daarna een frietje uit "'t Geel kot" meegenomen bij Renaat waar we gezellig voor de ik-weet-nie-hoeveelste-keer naar die superzalige (lees: kweenieoewijsdemaxachtige) "Dieren des doods"-aflevering van "Neveneffecten" gekeken hebben.
Die leuke activiteiten zorgden ervoor dat ik weer niet voor 4u in m'n nest zat.

Donderdag vrij lang geslapen maar dan toch opgestaan om nen afwas van een paar dagen te doen. 's Avonds dan nen romantischen tête-à-tête met Doremie gehad in Restaurant "Limited.co". Het eten was zalig lekker. Een aanrader voor de echte Bourgondiër. Doremie at eend en ik everzwijn. Uiteraard waren beide gerechten ingekleed want stomweg "eend" en "everzwijn" klinken niet bepaald appetijtelijk.
Een paar uren later had ik dan met een maat afgesproken in, jaja alweer, "De ploeg" waar we gekickerd en gepooled hebben (met mij als grote verliezer). Onze volgende stop was "'t Kofschip" in de Overpoort maar daar bleek niet veel te beleven. We zetten (eigenaardig ding, dat woord zetten in de verleden tijd) onze weg verder via het Zuidpark naar de Videos op de Oude Beestenmarkt. Daar was het ook veel te rustig. Nadat we een pintje genuttigd hadden, besloten we een kijkje te nemen in de Charlatan. Ambiance alom. Telkens valt het me op dat iedereen zich in die keet centraliseert als de rest van Gent dreigt stil te vallen.
Uiteraard naar goede gewoonte veel interessante en minder interessante gesprekken gevoerd.
Een greep:

"..ah, jij kent Wendy?" - "ja, ik was getuige op haar trouw"
"..ok, ik zal die naam in mijn volgend artikel omgekeerd vermelden..." - "Neirtak?"
"..jaja, Singapore, ik werk daar maar nu in Gent met de Kerstdagen..." - "Hier heb je 2 Singaporeese Dollar" (briefje zit nog altijd in m'n portefeuille)
"Is den Bolero al bezig?" - "Den Bolero is net begonnen." - "Aha, 2 maal Adam's Apple"

Dat laatste was tijdens onze afsluiter in 't Krochtje. Om 6:45u draaien ze daar den Bolero en tijdens dat nummer kan je nog een laatste consumptie bestellen. Echt es de moeite om mee te maken. Er heerst telkens een apart sfeertje.

Vandaag dan tenslotte niet te vroeg opgestaan, boodschapjes gedaan en 's avonds Kerst gevierd bij Doremies vader. 't Was een aangenaam smaakvol avondje. Wist je bijvoorbeeld dat je met tomaten, bananen en kippebouillon mensen kan doen geloven dat ze kreeftensoep aan't eten zijn?
Ongetwijfeld waardevol materiaal voor m'n volgende koken à la Tjoff artikel.