Het bruist er

Aah, Gent. Bruisend van kunstenaars en vrijzinnigen. Van verkopers, voorspellers, pintentappers en politiekers. Toen ik klein was, vond ik dat wat bevreemdend. Het was aanpassen of opkrassen (een PPZ = prachtig propagandistische zin). Nu kan ik me geen Gent meer zonder voorstellen. Het zijn mensen waar de meest interessante praat uitkomt en vaak ook de grootste onzin. Ik ben er zot van. Toch hou ik liefst de grond onder m'n voetjes. Dat maakt gelukkiger.

En toch komt de dag steeds dichterbij dat ik Gent zal verlaten. Ik weet nog niet wanneer. Ik weet nog niet waarheen. Dat het zuidelijker zal zijn, lijdt geen twijfel.
Aah, Gent.