Gisteren

Gisteren kwam ik op 't werk met koppijn.
Gisteren voelde ik me slecht.
Gisteren gloeide m'n voorhoofd.
Gisteren hoorde ik slecht nieuws langs alle kanten.
Gisteren kreeg ik een hoestje.
Gisteren ging ik 's middags zwemmen.
Gisteren hielp het zwemmen niet tegen de koppijn.
Gisteren hielp het zwemmen niet tegen het hoestje.
Gisteren kwam ik om 18:20u thuis.
Gisteren had ik 's avonds geen zin om te eten.
Gisteren nam ik een Dafalgan.
Gisteren ging ik om 18:30u met een zwaar koortsachtig gevoel slapen.
Gisteren werd ik vandaag wakker na 14 uren slaap.

Maar dat was gisteren.

Frietjes en Leffe

Enorm lekker maar veel te veel = mijn samenvatting van de maaltijd die ik deze avond verorberde in het beste frietkot van Gent "De frietketel". Vervolgens ging ik met een maat richting de St-Hubert om daar te genieten van een paar Leffe's om tenslotte een loopje richting thuis in te zetten. Helemaal bezweet laat ik nu m'n vingers over het toetsenbord glijden om deze onnozelheid uit te kramen. Kort maar bondig.
Het heeft allemaal zijn redenen. Mijn blogtijd is beperkt. Binnenkort meer tekst en uitleg over het waarom van m'n strakke schema. Het is daar nu echter nog veel te vroeg voor. Tjoff heeft een masterplan dat de wereld zal verbazen.

Energieplan

De oorzaak van m'n nalatigheid in het bloggen de laatste dagen ligt bij het feit dat er zoveel op het programma stond waardoor ik me mentaal leeggelopen voel. Kortom: geen energie meer.
Geen getreur, ik heb een plan: het energieplan. Vanaf morgenvroeg begin ik er aan. Dan drink ik een actimelleke, spring ik op de fiets en ga ik de nieuwe werkweek te lijf. Dinsdagmiddag staat wat zwemmen op het programma en ik zou graag ook nog eens een loopje willen proberen. Niet te lang uiteraard want die linkerknie zal waarschijnlijk na een 10-tal minuutjes weer beginnen jammeren.

Onder de noemer "wist je ditjes?" wou ik nog even het volgende kwijt:
Wist je dat er een tijdje geleden een artikel, deels afgeleid van dit artikel, op Gentblogt verscheen? Klik hier om het te lezen.

Verder een antwoord op de vraag: Waar is Christophe de laatste dagen zoal mee beziggeweest?
Vrijdagavond loste ik de belofte om voor Doremies verjaardag eens te trakteren op een etentje in door nen romantischen tête-à-tête in restaurant "Karel De Stoute" (Patershol, Gent). Sjieke maar vooral lekkere dinges. Een aanrader als je eens à la "Comme chez soi" wilt eten.
Zaterdag repten we ons rond de middag richting Kortrijk om daar een jaarlijks nieuwjaarsachtig familiefeest bij te wonen, overladen van de drapjes, hankjes en nog veel meer van dat overgoten met een sausje van cadeautjes.


Op de foto zie je mijn naturel poserende moeder.

's Avonds stond dan weer Gent op het programma met het jaarlijks personeelsfeest van m'n werk dat net als vorig jaar op vlak van eten ingekleed werd door de mensen van de "Coeur d'Artichaut".


Op de foto zie je hoe ik samen met een collega naar de '17 min' (leeftijdsgewijs) St-Bavo fuif ontsnapte om dan ongeveer een kwartier later zwaar onder ons voeten te krijgen door een buitenwipper-kleerkast.

Vandaag deed ik wat aan armspieroefeningen door een commode te verhuizen van Gent naar Zwijnaarde. Hierbij gebruikte ik uiteraard deels gemotoriseerd vervoer.
Deze avond hield ik me tenslotte nog wat bezig met soep (terug een indische toestand maar deze keer met een courgette als extra ingrediënt) maken gevolgd door het verplaatsen van wat water uit onze kelder naar een ander deel van die kelder en dit met behulp van een trekker. Goeie oefening en een beproeving voor de rug! De kelder dreigt nl. al een goeie week onder te lopen als gevolg van een verstopping.

Aan het eind van mijn theewater zijnde, had ik deze avond nog een interessant gesprek met teerbeminde Doremie over het feit dat ik alsmaar vaker het gevoel heb dat er enorm veel schijnheilige mensen zijn. Ik wil dat gevoel helemaal niet hebben. Het brengt niks op en je kwelt er jezelf enkel maar mee. Volgens mij worden mensen zo omdat het dan makkelijker is om energie te steken in het zichzelf profileren naar de grote massa toe. Zo'n mensen zullen ooit wel beseffen dat dat eigenlijk totaal niet belangrijk is. Een logisch gevolg lijkt me dat velen pas tot dit besef zullen komen als er bijna niemand meer overblijft om op terug te vallen. Misschien zal dat dan de eerste maal zijn dat die mensen de werkelijke betekenis van het woord "vriend" of "vriendin" ervaren. Die woorden worden namelijk al te vaak misbruikt. Stel jezelf voor rond 60-jarige leeftijd en probeer de mensen die je als vriend of vriendin beschouwt voor te stellen in die toekomstige wereld. Denk je ook dat het enkel lukt bij diegenen waarbij je dat woord niet misbruikt?
Verder zie ik regelmatig in sommige mensen hun blik minder fraaie dingen en onuitgesproken gedachten die verschillen van wat ze trachten over te brengen. Dit laatste moet je echter wel met een korreltje zout nemen daar ik helemaal het recht niet heb om de pretentie te hebben dat ik denk te weten wat andere mensen denken. Het is een gok en dus niet rechtvaardig.

't Is goe geweest

Dat is het minste wat je kan zeggen van m'n tweede keer skiën met het werk.
Naast het feit dat ik er toch in slaagde om...

• de eerste dag m'n skilatten te laten staan en met andermans skilatten naar beneden te komen (Gelukkig had hij mijn skilatten meegenomen doordat ie de zijne niet kon vinden)
  
• de tweede dag m'n skipas was vergeten waardoor ik een dagskipas moest kopen van 35 euro
  
• de derde dag m'n skistok in twee gebroken had (Gelukkig werd de 19 euro voor dat stokske door 't werk betaald)
  

...heb ik me toch vreet goed geamuseerd.

Enkele sfeerbeelden

Renate, de vrouw van de hotelbaas:


Resultaat van het nachtspel:


Het wereldberoemd-hier-op-t-werk dansje met Eva, 1 van de werknemers van het hotel:


Binnenkort meer leuke skiverlof foto's te bezichtigen op het fotoalbum.

Ski 2007

Blog gesloten tot dinsdag wegens skiverlof.










Tjoffs vorige skiprobeersels:

• Ski 2004: Oostenrijk, Kaltenbach [ rechtstreekse link ]
  + Ski 2004: the movie [ rechtstreekse link ]
  
• Ski 2005: Oostenrijk, Kaltenbach [ rechtstreekse link ]
  
• Ski 2005: Frankrijk, Chatel [ rechtstreekse link ]
  
• Ski 2006: Frankrijk, Chatel [ rechtstreekse link ]
  

Second life demo in Gent

Met zo'n 27 waren ze deze avond. Doordat ik rond 18:40u nog op 't werk zat en op dat moment een mailtje ontving als gevolg van een nieuwe reactie op dit bericht, besloot ik eens te kijken naar dat forum (http://www.slforum.be). Hmmm, een meeting i.v.m. Second Life. Nogal kort op de bal, maar aangezien er slechts 29 van de 30 inschrijvingen ingevuld waren, voegde ik snel m'n naam toe op de deelnemerslijst. Vervolgens repte ik me naar huis, liet Doremie weten dat ik naar een Second Life meeting ging, greep naar m'n fototoestel en sprong terug in m'n wagen. Net op tijd arriveerde ik in het technologiepark te Zwijnaarde waar de event plaatsvond. Na wat gevloek en zoekwerk vond ik ook daadwerkelijk de locatie van het gebeuren. Gelukkig begon de meeting, in tegenstelling tot wat was aangekondigd, niet helemaal stipt. Vermoedelijk had dit te maken met het feit dat anderen ook eventjes moesten zoeken alvorens de correcte locatie te vinden.
Er was water en fruit voorzien. Scheel van den dorst, besloot ik een tas water te zwelgen.

Op het programma:

• Start: iets later dan 19u30
  
• Jos Potargent: Intro + demo
  
• Miel van Opstal: Money en Marketing
  
• Pauze (tijd voor Tjoff om een banaan te eten)
  
• Jos Potargent: creëren en scripten
  
• Pauze (plaspauze en tettermoment)
  
• Praktijkcase: Humo op Second Life
  

De avond begon dus met deze man, Jos Potargent, werknemer bij Agfa en zelfverklaard techneut. Er werd een korte intensieve uitleg gegeven over hoe het ding werkt en wat je er technisch gezien allemaal mee kan aanvangen.





Als tweede spreker stond Miel van Opstal, gekend van de "Koppen" reportage, op het programma. Zijn betoog ging vooral over de marketing- en salesmogelijkheden binnen Second Life. Allemaal heel interessant. Zo kwamen er veel tips en ideëen naar boven om Second Life een interessante investering te maken. Uiteraard is geen enkele van dit soort investeringen zonder risico. Doordat mijn vraag "Heb je in het begin gebruik gemaakt van de mogelijkheid om First Land te kopen?" een hele resem vragen losweekte bij de andere genodigden, had hij net niet voldoende tijd om z'n goed voorbereide presentatie te voltooien. Tijdens de pauze praatte hij met Smetty over z'n nieuwe job. Geboeid door dit onderwerp nam ik deel aan het gesprek en kwam ik te weten dat hij werknemer was bij Microsoft.

Hierop volgden nog enkele interessante voorbeelden i.v.m. het scripten van objecten in Second Life door Jos Potargent om dan tenslotte te eindigen met de jongens van de Mortierbrigade en van Nazooka.com.
Die kerels brachten de primeur van de avond "Humo in Second Life" en sinds vandaag ook volledig afgewerkt.
Zo ziet dat er daar uit:


Het is een parkje geworden met op het middenplein een opgesloten en scheldende "Dirk Debeys", de alleshatende flamingant.
Om er zelf een kijkje te nemen hier klikken.
Na al deze interessante informatie vergaard te hebben, repte ik me iets voor middernacht huiswaarts.

Aangezien ik een paar dagen geleden in Second Life een stukje grond kocht, kunnen jullie mij (~ TJOFFLAND ~) ook een bezoekje brengen. Dit kan door hier te klikken.
Toegegeven, nog niet veel soeps daar maar binnenkort komt daar verandering in.

Verder las ik iets op slforum.be over deze interessante reportage die een tijdje geleden tijdens Ter Zake te zien was:

Twinrix

Daar het de hoogste tijd was voor m'n eerste inenting tegen Hepatitis A en B, besloot ik gisteren na het werk eventjes met Twinrix, een gedesactiveerde versie van het virus, langs de dokter te gaan. Als gevolg van het feit dat ik niet de meest stoere kerel op deze aardkloot ben, heb ik het niet zo voor spuitjes. Neerliggen, de andere kant uitstaren, aan iets anders denken en ondertussen tegen de dokter zeggen dat ik het niet zo voor spuitjes heb, is mijn tactiek. Terecht trouwens, want vooraleer ik een onderwerp gekozen had om aan te denken, was het al gebeurd. Ik voelde een lichte tinteling in m'n linkerarm die na een uurtje alweer verdwenen was. Over een maand nog zo'n spuitje en dan binnen 6 maanden een derde om compleet immuun te zijn tegen de eventueel opgelopen besmetting in Brazilië.

Return of the pita

Met z'n 24'en waren ze en ze aten pita. De ene met looksaus, de andere met curry maar de meerderheid toch vooral met cocktailsaus. Ter gelegenheid van de ik-weet-wel-hoeveelste-maar-zeker-niet-te-vermelden verjaardag van mijn madam organiseerden we ten onzen huize de vierde editie van de Pita Party.

Voor de vegetariërs was er een berg fetakaas voorzien en voor de aasgieren kochten we geprepareerd varkensvlees voor pita uit den Delhaize. De laatste pitavreter verliet deze ochtend onzen thuis tussen 5 en 6.

Helemaal afgepeigerd door den afwas en het harde opkuislabeur (stofzuigen en dweilen) slaagde ik er toch nog in deze tekst te typen. Desalniettemin was gisterenavond alweer een grandioos succes.

Foto's komen binnenkort online nadat ik de die van Jurgen ontvangen heb.


Voor de geïnteresseerden, een terugblik op vorige edities:

• editie 1: "Pita Party", 17 januari 2004
  
• editie 2: "Pita Party II: The Pita Strikes Back", 8 januari 2005
  
• editie 3: "Pita Party III: The Revenge Of The Pita", 14 januari 2006
  
• editie 4: "Pita Party IV: The Return Of The Pita", 13 januari 2007 - FOTO'S COMING SOON!
  

Verleden en kousen

Soms denk ik dat ik te weinig denk aan het verleden waardoor ik me telkens weer realiseer dat het allemaal al lang voorbij is en dat m'n leven en het leven van alle mensen die ik op dat specifieke moment goed kende ondertussen ongetwijfeld compleet is veranderd.

En nu komt een relativerend doch waarheidsgetrouw zinnetje......want: Vlak na de eerste zin werd ik onderbroken doordat Doremie me een stapel proper gewassen kousen kwam brengen. (ons afspraak is dat zij de was en de strijk doet & ik den afwas)
Daarnet hebben we naar een schitterende film gekeken: The Dreamers
Naar mijn mening een echt masterpiece.

Terug naar dat eerste zinnetje. Het kwam in me op toen ik gewoon wat liep na te denken terwijl ik een paar uur geleden de trap op ging om naar 't WC te gaan. Hebben jullie dat ook?
Als je die zin goed leest, meen ik het nostalgisch gevoel daar vrij goed in verwoord te hebben.

In realiteit ben ik iemand die regelmatig denkt aan het verleden en ook ben ik geneigd er bijna alles van te onthouden.

Haar penisboek

Voor de verjaardag van mijn madam heb ik vandaag Goedele Liekens haar penisboek cadeau gedaan.
En blij dat mijn madam was!

Check ook de 'Second Life' reportages die ik hier aan toevoegde. Lachen verzekerd! (vooral die reportage van de VPRO)

Nieuws over de manager en de iPhone

Vandaag kwam Apple op de markt met het nieuwe tot op heden geheim gehouden product: de iPhone. 't Is een samenraapsel van de iPod, een gsm en een PDA maar dan voorzien van Apple's eigen gebruiksvriendelijke software.
Je moet maar es op deze site kijken en op die knoppekes bovenaan rechts klikken voor een demo. Ik denk dat ze weer ferm gaan scoren zoals ze met de iPod deden dankzij de formule prachtig design + gebruiksgemak. Het 'dink' is beschikbaar vanaf februari en zal rond de 300 EUR kosten. Apple kan misschien nog een proces aan hun been hebben doordat ze de naam eigenlijk gepikt hebben van Cisco Systems.

Verder deze avond iets in het nieuws gezien over het feit dat deze mens verkozen is tot manager van het jaar 2006:

Philippe Vlerick van Uco Textiles
[ Link naar VRTnieuws ]

Wat me vooral opvalt is dat zo'n mensen meestal duidelijk willen laten overkomen dat ze weten dat ze gelijk hebben. Waarschijnlijk is dat de enige manier om CEO-functies correct uit te voeren. Tenslotte moet er toch iemand beslissingen nemen en niet zoals het management-circus eronder (hiërarchisch gezien) rond de pot draaien om zoveel mogelijk verantwoordelijkheid af te wimpelen?


Foto: © VUM

Vanavond in Koppen

Nathalie liet me weten dat er vanavond een topic is over "Second Life" in Koppen: [ link ]
't Ziet er echter naar uit dat het vooral zal gaan over het 'leven' daar op zich. Wat mij vooral interesseert is hoe op een plezante manier echte dollars maken i.p.v. Linden dollars om zo mijn egoïstische bijdrage te kunnen leveren aan deze materialistische wereld.

== UPDATE ==

Dit is de reportage uit Koppen:



En deze interessante reportage was een tijdje geleden op de VPRO te zien:

Hassling Second Life

Toch weer ferm last gehad van de linkerknie vandaag. 'k Zal me vanaf nu wat meer concentreren op de rekoefeningen voor m'n linkerbeen en het volgende loopje, als m'n knie weer volledig pijnloos is, beperken tot 10 minuutjes. Naar 't schijnt is dat 't beste om het boeltje te doen genezen.

Verder deze avond wat zitten prutsen in Second Life. Gisteren heb ik me aangesloten bij de vrijwilligersvereniging "Diversity 2007" die racisme in die virtuele wereld tegengaat en vandaag heb ik volledig van scratch een eigen karakter gemaakt.
Toen Pieter van het werk dit item las, was hij verontwaardigd dat m'n karakter niet wat meer op onze grote helden "The Hoff" of "Hulk Hogan" leek.

Bij deze heb ik het goedgemaakt:

Running 2006: de balans

Begin van een nieuw loopjaar dus tijd om even de balans voor 2006 op te maken.
Sinds de metingen op 26-06-2006 heb ik blijkbaar 400,5 km gelopen en dit verspreid over een totaal van 46 oefeningen wat een gemiddelde geeft van 2 oefeningen per week. Dit nam wekelijks gemiddeld 1u35min in beslag. Het gemiddelde lag op 15,4 km per week. Rekeninghoudende met het feit dat ik soms eens een weekje oversloeg is dat niet slecht, maar het kan altijd beter.

Qua conditie is m'n lijf er sterk op vooruit gegaan. M'n VO₂max was in juni = 33 (=zo goed als geen conditie), was de laatste maanden 64 maar is vandaag 61 (wat een verwaarloosbare daling is) aangezien ik nu sinds tweede kerstdag geen deftige sportieve inspanning meer geleverd heb door m'n verkoudheid.

Ter versteviging van de linkerknie (nog steeds schrik dat ik weer last van de frictie aan de linkerknie ga krijgen) ga ik nu wat oefeningen doen en misschien lukt het me straks nog wel om een klein loopje van 40 minuten te plaçeren, kwestie van weer op gang te komen.

*** UPDATE ***

Daarnet met Doremie naar de film "Confidence" gekeken (goeie film trouwens) en ondertussen de linkerbovenbeenspieren los zitten masseren, wat oefeningetjes met gewichten aan m'n been gedaan, wat pijnlijke stretchoefeningen die ik bij de kine geleerd heb gedaan en daarna een kleine 40 minuutjes rond de Coupure gelopen.

duur: 00:36:40
afstand: 6,2 km
calorieën verbrand: 693 kcal
max. hartslag: 181 bpm
gem. hartslag: 171 bpm

Thuisgekomen eerst wat gestretched maar daarna moest ik toch wat ijs op m'n linkerknie leggen want ik werd weer geplaagd met een verschrikkelijk ambetante pijn.
Vanaf nu dus elke dag de oefeningen en niet overdrijven met het lopen.

Actujog's foto

Op de 10 km Gaston Roelants (17/12/2006) was er een fotograaf aanwezig van Actujog.
Toch een foto gevonden waar een glimp van Tjoff in actie op staat:

Second life

Daarnet de eerste lekkere "Indische tomatensoep à la Tjoff" van 2007 gemaakt. Nog niet van geproefd maar de geur verklapt dat het weer wreed lekker zal zijn.
Doremie heeft 't nu ook zwaar zitten. De verkoudheid, waar ik trouwens nog niet helemaal van verlost ben, heeft haar nu ook te pakken.
Gisterenavond ben ik wel effe enen weest gaan drinken met een paar maten. Daarna m'n tocht richting thuis al looppas ingezet. Op een dikke 10 minuten was ik thuis, geen idee van de afstand maar had gewoon zin om effe te lopen. Toch moet ik bekennen dat ik zelfs door die kleine afstand vandaag weer iets voelde in m'n linkerknie. Aangezien ik echt wel terug aan 't lopen wil beginnen ben ik vandaag gestart met masseer- en stretchoefeningen voor m'n linkerbeen. Diezelfde oefeningen heb ik een paar maanden gedaan toen ik destijds een frictie aan de andere knie had.
Bedankt mevrouw de kinesiste om me die oefeningen aan te leren!

Gisteren en vandaag heb ik me eens toegespitst op een wereld waar blessures niet mogelijk zijn. Die wereld heet "Second Life", een interessant concept me dunkt.
Het is een virtuele 3D-wereld op het internet met een eigen economie. In tegenstelling tot wat je zou denken, is dit geen spelletje. De munt heet de Linden Dollar, genoemd naar het bedrijf "Linden Lab" die ook de software ontwikkelde. De economie werkt als een echte vrije markt en je kan je geld ook laten omwisselen in echte US dollars.
Sinds oktober 2006 werd deze "andere wereld" immens populair en besloot ik ook een accountje aan te maken. Na wat tijd in die wereld door te brengen, moet ik eerlijk bekennen dat het concept inderdaad geniaal is.
Je kan er bijvoorbeeld eigendom kopen, een stukje land kopen en daarop je eigen bedrijfje bouwen, een privé eiland kopen, enz...
Muziekgroepjes, waar in-real-life echte mensen achter zitten, verspreiden er hun muziek op virtuele feestjes.
Er zijn mensen die outfits ontwerpen voor je virtueel karakter en dan voor bepaalde outfits geld vragen maar voorlopig heb ik vooral al heel veel gratis materiaal gezien. Dit is bijvoorbeeld de website van zo'n ontwerper. Blijkbaar is er nu reeds interesse voor kledij om te dragen op nieuwjaarsfeestjes in die virtuele wereld. Voor mij is de echte wereld voorlopig net iets interessanter maar wie weet richt ik zelf ooit nog een bedrijfje op in Second Life om daar dan schandalig veel echt geld mee te verdienen zoals deze mensen.

Moest je ook van plan zijn om het eens te proberen, gebruik dan deze link om je account aan te maken, kwestie dat ze weten dat ik je naar hun site verwezen heb. Op die manier krijg ik wat Linden Dollars gratis :) :)

Enkele screenshots

Dit is m'n karakter "Tjoff Chapman" in Second Life. Je kan je karakter tot in de details zelf creëren. Zelf heb ik een bestaand model genomen en er dan wat aan geprutst.


Net ontdekt dat op bepaalde tijdstippen ook lessen gegeven worden. Achter alle karakters zitten echte mensen en ik denk dat de leerkracht "Fox Hwasung", een vos, iemand van Linden Lab zelf is:


Hier gaat het specifiek over hoe je het gedrag van 3D-objecten kan programmeren:

Herstelperiode

Oef! Net gedaan met den afwas van een paar dagen en tevens de uitgelezen moment om het eens over m'n recente gezondheidstoestand te hebben.
Toen ik deze ochtend welgeteld 15 minuten wakker was, slaakte ik een luide kreet. Niet omdat ik dit wou, neenee, gewoon doordat m'n linkerteen (de kleinste) bleef hangen tegen de muur waarlangs ik passeerde. Man, dat was pijnlijk. Het eerst wat in m'n hoofd omging was "niet gebroken zijn! niet gebroken zijn!". Gelukkig was er niks te zien. Ik deed m'n sok terug aan, sprong in m'n schoenen en ging naar het werk met de auto. Alhoewel ik liever met de fiets zou gaan, leek het me 't beste daar ik nu al bijna een week te kampen heb met een zware verkoudheid. Ze kwam van diep, bleef wat hangen, mij pestend met een vervelende hoest, waarna ze steeg naar de sinussen, mij pestend met vervelende koppijn om tenslotte vandaag de sinussen te verlaten en gewoon over te gaan in een laatste-fase snotvalling.
Vele vertelsels, artikels en dergelijke hebben me laten weten dat rust in zo'n situaties heel belangrijk is en veel beweging de genezing kan tegenhouden of de toestand verergeren. Rusten is dan ook waar ik me vooral mee beziggehouden heb. 't Vervelende is dat m'n blessure aan m'n linkerknie nu ook al een tijdje volledig genezen is en dat ik enorm graag terug zou willen beginnen LOPEN!
Toen ik deze avond, na wat grocery shopping in den Delhaize met Doremie, thuis kwam, durfde ik het aan om nog eens een kijkje te nemen naar die linkerteen. Deze keer minder fraai. Een gedeelte had zich paars gekleurd (=zie smakelijke foto in 't begin). 't Voelt aan als een blauwe plek en voor de rest geen last van bij 't stappen ofzo dus neem ik aan dat het wel zo erg niet zal zijn. 'k Heb er toch wat Percutalgine opgesmeerd en me daarna een bad genomen met wat Tea Tree. Dat laatste was om die verkoudheid vlugger ne schup onder zijn kont te kunnen geven.

Van oud naar nieuw

De overgang van 2006 naar 2007 is een belangrijke stap in de uitbreiding van Europa. Roemenië en Bulgarije traden tijdens nieuwjaar toe en dat allemaal terwijl ik effe naar 't WC moest en ondertussen vuurwerk boven Gent hoorde knallen, echt waar, 't was 't vuurwerk.
Dat brengt het totaal op 27 lidstaten. Hoe meer mensen het goed hebben, hoe beter. Da's wat ik er van vind!

Zoals bijna elke mens op deze planeet ging ik op 31-12-2006 rond middernacht ook van oud naar nieuw.
Er stond ons een hartelijke ontvangst te wachten bij onze vrienden in Gent.
Aangekomen waanden we ons in het professioneel restaurant "Comme chez Katrien et Paul".

Aangezien beelden en schunnige commentaren (die in de komende dagen bij de foto's zullen verschijnen door God weet wie) 1000 keer meer zeggen dan woorden verwijs ik liever naar de fotoreeks.
[ Rechtstreekse link ]

James Brown is dead

Dat James Brown één der meest belangrijke figuren geweest is van de laatste eeuw hoef ik niet te vertellen. Terwijl iedereen bezig was met het feit dat Saddam werd opgeknoopt, (en hierbij het gevoel had dat de manier van ombrengen nogal onbeschaafd was, althans in deze regionen) dacht ik vooral aan de plotse dood van James "The Godfather Of Soul" Brown.

Geloof het of niet, maar James Brown was de man die ervoor zorgde dat Michael Jackson gelanceerd werd. James Brown was de uitvinder van de wereldbekende "Moonwalk", het danspasje dat ik graag ook zou kunnen maar echter nooit onder de knie zal krijgen omdat het zo moeilijk is en ik er geen energie in wil steken.

Na wat zoekwerk kwam ik uiteindelijk op onderstaand filmpje met één van Michael Jacksons eerste moonwalks tijdens een concert van James Brown...



... om maar te zeggen dat het ooit zo begonnen was:



Dat James Brown er een niet al te zuiver persoonlijk leven op nahield was geweten. Hij kon niet verbergen dat hij achter de schermen niet altijd de meest zachtaardige persoon was. Waar hij wel steeds in slaagde was het op de achtergrond houden van zijn persoonlijke levenssfeer.

Dit is één van de meest intelligente interviews met James Brown ooit, doorspekt met humor en de duidelijke verachting t.o.v. het paparazzigedoe en ok, misschien is ie ook wel een beetje onder invloed van 't een of 't ander:



Moge zijn ziel rust vinden.

Niet clichématig

Zopas besliste ik, zonder daar erg hard over na te denken, om eens niet-clichématig te doen, zeg maar: 'den specialen te gaan uithangen' en gewoon te beginnen lullen over het feit dat ik me net enkele uurtjes beziggehouden heb met het aanvullen van enkele fotoreeksen op m'n fotoalbum om op deze manier klaar te staan op het moment dat alle fotografen van oudejaarsavond hun foto's in groten getale naar mij beginnen door te sturen.

Reeksen die net werden toegevoegd:

FACTS = Fantasy - Anime - Comics - Toys - Science-Fiction
Op 14 oktober vond deze beurs plaats in het ICC gebouw in het Citadelpark te Gent. Ik ging er samen met een maat heen en zoals je op de foto's zal zien hebben we daar, net zoals vorig jaar, stevig 'den plezanten' uitgehangen.
[ Rechtstreekse link ]


Afscheidsfeestje van m'n collega Nathalie die nu ergens in de Makalali Game Reserve vertoeft tussen de leeuwen, tijgers, aapjes en nog meer van dat beestengedoe met als doel ze te verzorgen
Op 18 november vond dit stevig afscheidsfeestje plaats ergens in het "verre" Zwijnaarde. 'k Heb me daar ook alweer laten gaan en het was leuk.
[ Rechtstreekse link ]


Ben ik daarom een wrede mens?
Nee, want ik wens jullie uiteraard al het beste toe voor 2007.
Kortom: een GELUKKIG NIEUWJAAR!

O ja, een goed voornemen voor 2007: fotoreeksen wat minder lang laten slingeren en ervoor zorgen dat ze niet pas ettelijke maanden later op 't fotoalbum komen. Dit allemaal om de liefhebbers te plezieren.
Zullen we dat zo afspreken, Christophe?

En ja, 'k heb veel te vertellen over oudejaar en de dag ervoor enzo maar 'k zal daar morgen enzo wel over bloggen. Nu in m'n nest want 'k zit al 3 dagen met een zware verkoudheid en 't begint m'n ****** uit te hangen.